Лето имени тебя - Гузель Хасанова

Если молчал ты, то мое сердце.

Так говорило с твоей душой.

Я не стерла фото все со мной.

Целует ветер тебя.

Мной обласканным щенком

В ладонях сто тысяч лун.

Мы их держим с тобой вдвоем.

Припев:

Я вернулась в этот город вновь.

Где читал рассказы мне перед сном.

Где от руки слетали стаи стихов.

Про любовь.

Это лето имени тебя.

До утра заставит плакать меня.

На нашем месте.

Знаешь, строят дома и зима.

Что было б если мы не исчезли вмиг.

Мысли все эти в пустоту.

Чайки плачут о нас в порту.

Шелест новой листвы.

Для чего мы на «вы"скажи.

В том же платье стою.

И упрямо тебя я жду.

Припев:

Я вернулась в этот город вновь.

Где читал рассказы мне перед сном.

Где от руки слетали стаи стихов.

Про любовь.

Это лето имени тебя.

До утра заставит плакать меня.

На нашем месте.

Знаешь, строят дома и зима.

Я вернулась в этот город вновь.

Где читал рассказы мне перед сном.

Где от руки слетали стаи стихов.

Про любовь.

Это лето имени тебя.

До утра заставит плакать меня.

На нашем месте.

Знаешь, строят дома и зима.

Als je zweeg, dan mijn hart.

Dus sprak tot je ziel.

Ik heb niet alle foto's met mij verwijderd.

De wind kust je.

Ik streelde puppy

In de palmen van honderdduizend manen.

Die bewaren we samen met jou.

Refrein:

Ik keerde weer terug naar deze stad.

Waar hij me verhalen voorlas voor het slapengaan.

Waar zwermen gedichten uit de hand vlogen.

Over liefde.

Deze zomer is jouw naam.

Tot de ochtend me aan het huilen maakt.

In onze plaats.

Weet je, ze bouwen huizen en overwinteren.

Wat zou er gebeuren als we niet in een oogwenk zouden verdwijnen.

Al deze gedachten zijn leeg.

Meeuwen huilen om ons in de haven.

Het geritsel van nieuwe bladeren.

Waarom zijn we op "u" zeggen.

Ik sta in dezelfde jurk.

En ik wacht koppig op je.

Refrein:

Ik keerde weer terug naar deze stad.

Waar hij me verhalen voorlas voor het slapengaan.

Waar zwermen gedichten uit de hand vlogen.

Over liefde.

Deze zomer is jouw naam.

Tot de ochtend me aan het huilen maakt.

In onze plaats.

Weet je, ze bouwen huizen en overwinteren.

Ik keerde weer terug naar deze stad.

Waar hij me verhalen voorlas voor het slapengaan.

Waar zwermen gedichten uit de hand vlogen.

Over liefde.

Deze zomer is jouw naam.

Tot de ochtend me aan het huilen maakt.

In onze plaats.

Weet je, ze bouwen huizen en overwinteren.