Sowa - Grzegorz Turnau

Szli tdy ludzie biedni, proci

(widziaem ich)

Bez przeznaczenia, bez przyszoci

(widziaem ich, syszaem ich)

Szli niepotrzebni, nieprzytomni,

Kto ich zobaczy, ten zapomni

(widziaem ich syszaem ich)

Szli ubogiego brzegiem cienia

I nikt nie stwierdzi ich istnienia

(widziaem ich, syszaem ich)

Oni o nas, a my o nich

Nic nie wiemy — tylko tyle

E bywaj nage zmierzchy

I przychodz pewne chwile

Szli tdy ludzie biedni, proci

Bez przeznaczenia, bez przyszoci

(widziaem ich, syszaem ich)

Piewali skarg byle jak

I umierali jako tako

(widziaem ich, syszaem ich)

Ju ich nie widz i nie sysz

Lubi trwajc po nich cisz

(widziaem ich, syszaem ich)

Er liepen toen arme mensen, katapult

(Ik zag hen)

Geen lot, geen toekomst

(zag ze, hoorde ze)

Ze liepen onnodig, bewusteloos,

Wie ze ziet zal het vergeten

(zag ze, hoorde ze)

Ze liepen langs de arme rand van de schaduw

En niemand zal hun bestaan ​​bevestigen

(zag ze, hoorde ze)

Zij over ons en wij over hen

We weten niets - alleen dat

Er zijn schemering schemering

En er komen bepaalde momenten

Er liepen toen arme mensen, katapult

Geen lot, geen toekomst

(zag ze, hoorde ze)

Ze zongen toch klachten

En ze stierven op de een of andere manier

(zag ze, hoorde ze)

Ik kan ze niet meer zien en horen

Hij houdt van de stilte na hen

(zag ze, hoorde ze)