Я Приеду Без Повода - ГРОТ

Я приеду, ждать не стану подходящего дня,

Ведь подходящих не будет, пока ещё в силах понять.

Я приеду, пока суд вдруг не вынес вердикт,

Пока в бороду хуком не ошеломил кредит.

В своём уме пока и в то, что мы враги, не поверил,

Пока прямые поезда, и есть блабла или шеринг.

Да хоть сутками на собаках, дрезиной узкоколейной,

Я приеду, не паралич пока, не Альцгеймер.

Я приеду без повода, пусть жить придётся в гостинице,

Ведь повод нужен как оправдание нам годами не видеться.

Все мы гнёмся на приисках намыть крупицу успеха.

Я приеду, чтобы дать знать, что можно просто взять и приехать.

В городе твоём, как в моём, полумрак и тлен,

В разных субмаринах живем, но в одном котле.

Штурмом на вершину или жизнью задавлен в углу —

Я все приеду пополам делить, постели на полу.

Нас на пути к своим вновь приютят чужие,

Не согласится мир быть по-людски простым.

Белым пятном земля, ты о ней расскажи мне,

Греет свечой рассказ, если очаг простыл.

Я приеду посмотреть о чем поют в твоих краях,

Приеду посмотреть видать ли с твоего обрыва мой маяк,

Какого океана воды солят твой нерв,

Приеду посмотреть, в какой ты воюешь войне.

Как тебе чужой климат, как там местное солнце,

Что твоё, а что мимо, кто из всех незнакомцев,

Стал с тобой писать книгу, в каждой букве неделя,

Где любовь, а где иго?

Что вещает твой телек?

Поступил или слился?

Жизнь идёт или снится?

Разбираешься в лицах?

Просто кайф или принцип?

Убаюкивал совесть, или бился до крови?

Я возьму с собой чаю в путь, кто мне двери откроет.

Я приеду посмотреть на небо с твоих крыш.

Приеду разобраться в том, кто такие мы.

И за семью лесами будет один лишь экзамен —

Чтобы в безликой толпе мы друг друга узнали.

Нас на пути к своим вновь приютят чужие,

Не согласится мир быть по-людски простым.

Белым пятном земля, ты о ней расскажи мне,

Греет свечой рассказ, если очаг простыл.

Нас на пути к своим вновь приютят чужие,

Не согласится мир быть по-людски простым.

Белым пятном земля, ты о ней расскажи мне,

Греет свечой рассказ, если очаг простыл.

Ik zal komen, ik zal niet wachten op de juiste dag,

Er zullen immers geen geschikte zijn, terwijl ze het nog kunnen begrijpen.

Ik zal arriveren voordat de rechtbank plotseling een uitspraak heeft gedaan,

Tot het krediet de baard met een haak verblufte.

In mijn gedachten geloofde ik niet dat we vijanden zijn,

Tot nu toe rechtstreekse treinen, en er is blabla of delen.

Ja, zelfs voor dagen op honden, smalspoor trolley,

Ik kom, nog geen verlamming, geen Alzheimer.

Ik kom zonder reden, laat me in een hotel wonen,

Er is immers een reden nodig als excuus om elkaar jaren niet te zien.

We buigen ons allemaal in de mijnen om een ​​greintje succes weg te spoelen.

Ik kom even langs om te laten weten dat je gewoon kunt afhalen en komen.

In jouw stad, zoals in de mijne, schemering en verval,

We leven in verschillende onderzeeërs, maar in dezelfde ketel.

Aanval naar de top of leven verpletterd in de hoek -

Ik kom om alles in tweeën te delen, bedden op de grond.

Vreemden zullen ons weer onderdak bieden op weg naar onze eigen,

De wereld zal het er niet mee eens zijn om menselijk eenvoudig te zijn.

Witte stip land, vertel me erover,

Een verhaal verwarmt met een kaars als de haard koud is.

Ik kom kijken waar ze over zingen in jouw omgeving,

Ik kom kijken of je mijn vuurtoren vanaf je klif kunt zien,

Welke oceaan van water zout je zenuw,

Ik kom kijken in welke oorlog je vecht.

Hoe hou je van een vreemd klimaat, hoe is de lokale zon,

Wat is van jou en wat is voorbij, wie van alle vreemdelingen,

Ik begon een boek met jou te schrijven, in elke brief per week,

Waar is liefde, en waar is het juk?

Wat is uw tv-uitzending?

Ingevoerd of samengevoegd?

Is het leven in beweging of aan het dromen?

Begrijp jij gezichten?

Gewoon een buzz of een principe?

Gesust geweten, of gevochten tot op het bloed?

Ik neem onderweg thee mee, wie doet de deur voor me open.

Ik zal naar de lucht komen kijken vanaf jullie daken.

Ik kom om erachter te komen wie we zijn.

En achter de zeven bossen zal er maar één examen zijn -

Zodat we elkaar in een anonieme menigte herkennen.

Vreemden zullen ons weer onderdak bieden op weg naar onze eigen,

De wereld zal het er niet mee eens zijn om menselijk eenvoudig te zijn.

Witte stip land, vertel me erover,

Een verhaal verwarmt met een kaars als de haard koud is.

Vreemden zullen ons weer onderdak bieden op weg naar onze eigen,

De wereld zal het er niet mee eens zijn om menselijk eenvoudig te zijn.

Witte stip land, vertel me erover,

Een verhaal verwarmt met een kaars als de haard koud is.