Неповторимым - ГРОТ, Лена Август

В прекрасном яростном мире,

Где ходят за руку жизнь и смерть,

Проходят тысячи линий,

Все через меня выливаются в свет.

Запомни навсегда, малыш, ты - это только конверт,

Всё когда-то прекратится и пепел взлетит наверх,

Однажды ты почувствуешь психологический озноб,

Не пугайся, это внутри тебя письмо.

После пожара на месте дома останется печка,

Так и мысль остаётся осваивать вечность,

Колыбельная мамы уносит в сон дитя -

Хранимое в тебе шире и больше тебя.

Мы как корабль из гвоздей и досок,

Но из крови и костей, лишь доставки способ,

Я служил кораблю, но был туп,

Позабыв, что корабль - это раб груза на борту.

Небом подаренный талант удержи,

Только знай - он тебе не принадлежит.

И я смиряюсь быть повязкой на чужом порезе,

Или лампочкой в палате во время болезней,

Буду грифелем карандаша в руке профессора,

А может кочкой, о которую споткнётся агрессор,

Стану кистью художника и пусть рисует,

Я посредник, на большее не претендую.

Все провода отправятся в утиль,

Электричество пойдёт по другому пути

И та сила, что через тебя работает,

Всегда способна отыскать себе ещё кого-то,

Незаменимых нет, есть неповторимые,

В глубине запрятано письмо, сохрани его.

С большими сообщениями, разлетаясь по ветру,

Ищут адреса маленькие люди-конверты.

В прекрасном яростном мире,

Где ходят за руку жизнь и смерть,

Проходят тысячи линий,

Все через меня выливаются в свет.

Люди, словно травы-однолетники,

Хрупкое, но красочное царство.

Кем родиться, мы им не советники:

Пища, сухоцвет или лекарство.

Рвёмся через почву из-под груза мы,

Схваченные зовом изобилия.

Сколько ты ещё не слышал музыки,

Сколько не увидел в небе шпилей?

Сравнивай, записывай, оспаривай,

Нет от самого себя инструкции.

Высуши и собери в гербарии

Оттиски, цитаты, репродукции.

Сколько мы посеяли прекрасного

Тем, как мы чудовищно жестоки.

Чувствуй за кричащими контрастами

Жизнью управляющие токи.

Впитывай корнями минералы

Этого безмолвного загадочного царства,

Чтобы к осени твоим высказыванием стало:

«Пища», «Сухоцвет» или «Лекарство».

В прекрасном яростном мире,

Где ходят за руку жизнь и смерть,

Проходят тысячи линий,

Все через меня выливаются в свет.

In een mooie woedende wereld

Waar leven en dood hand in hand gaan

Duizenden regels gaan voorbij

Alles stroomt door mij heen in het licht.

Onthoud voor altijd, schat, je bent slechts een envelop,

Alles zal ooit stoppen en de as zal opvliegen,

Op een dag zul je een psychologische rilling voelen

Wees niet bang, het is een brief in je.

Na de brand blijft er een kachel op de plaats van het huis staan,

Dus de gedachte blijft om de eeuwigheid te beheersen,

Het slaapliedje van de moeder brengt het kind in slaap -

Wat in jou is opgeslagen, is breder en groter dan jij.

We zijn als een schip van spijkers en planken

Maar van bloed en botten, alleen een leveringsmethode,

Ik diende het schip, maar ik was stom,

Vergeten dat het schip een slaaf is van de lading aan boord.

Houd het talent van de hemel,

Weet gewoon dat het niet van jou is.

En ik verneder mezelf om een ​​verband te zijn op de snee van iemand anders,

Of een gloeilamp op de afdeling tijdens ziekte,

Ik zal de potloodstift zijn in de hand van de professor

Of misschien een bult waarop de agressor struikelt,

Ik zal een penseel van een kunstenaar worden en hem laten tekenen,

Ik ben een tussenpersoon, ik pretendeer niet meer te zijn.

Alle draden gaan naar het schroot,

Elektriciteit gaat de andere kant op

En de kracht die door je heen werkt

Altijd iemand anders kunnen vinden

Er zijn geen onvervangbare, er zijn unieke,

Een brief is verborgen in de diepte, bewaar hem.

Met grote berichten die in de wind vliegen

Op zoek naar adressen kleine mensen-enveloppen.

In een mooie woedende wereld

Waar leven en dood hand in hand gaan

Duizenden regels gaan voorbij

Alles stroomt door mij heen in het licht.

Mensen zijn als eenjarige grassen

Breekbaar maar kleurrijk koninkrijk.

Wie geboren zal worden, wij zijn niet hun adviseurs:

Voedsel, gedroogde bloemen of medicijnen.

We scheuren door de grond van onder de last,

Gevangen in de roep van overvloed.

Hoe lang heb je de muziek niet gehoord?

Hoeveel torenspitsen heb je niet aan de hemel gezien?

Vergelijk, schrijf op, betwist,

Geen instructies van mezelf.

Droog en verzamel in het herbarium

Prenten, citaten, reproducties.

Hoeveel hebben we het mooie gezaaid

De manier waarop we monsterlijk wreed zijn.

Voel achter de schreeuwende contrasten

Levensgestuurde stromen.

Geniet van de mineralen

Van dit stille mysterieuze rijk

Zodat uw verklaring tegen de herfst wordt:

"Voedsel", "Gedroogde Bloem" of "Geneeskunde".

In een mooie woedende wereld

Waar leven en dood hand in hand gaan

Duizenden regels gaan voorbij

Alles stroomt door mij heen in het licht.