Чем Богаты - ГРОТ

Ой, чем богаты, прими, домовой,

В наши двери пусть горе не стучится.

Ой, голодать нам уже не впервой,

Были бы накормлены мифы-небылицы.

Сюда никто никогда не придёт,

Болото окутала изморозь,

Колыбельная лягушек про богоизбранность

Разлетается по берегу издавна,

Так яро восхваляя высохший камыш над избами.

Мы на тысячу веков здесь одни,

Запутаны сами собой и оставлены гнить.

Чей-то голос выбивается и еле поёт -

«Всё, что ты себе создашь, то и твоё».

Повзрослевшие дети ещё не привыкли,

Что никто не откликается в ответ на выкрик,

Не туда и не всегда долетает мольба,

И входящие сигналы не ловит радар.

Мы открывали глаза посреди зимы,

Здесь у нас самих есть только сами мы.

И внутри тишина, телескопы ребят,

И никто нас не спасёт от самих себя.

Воспитатели пугали детей в саду -

«Если уйдёте за калитку, то вас украдут»,

И дети верили, вживались в эту игру,

Ведь когда такое было, что взрослые соврут?

Но по итогу нам открывался лайфхак -

Выдуманный ад для ребёнка и лоха,

И даже воронье летало и мучилось,

Когда на поле возвышалось добротное чучело.

Если выдумать врага плохого и вечного,

То мы охотнее покупаем дорогую гречку.

«Нас окружили» - звучат новости на кухне, -

«Но если мы затянем пояса, то запад рухнет».

Сюда не посягнёт чужеродная орда,

Если от своих сетей ты пароли все отдашь.

Ради великого бога и против темной силы

Мы у ядерных ракет танцуем с кадилом.

Ой, чем богаты, прими, домовой,

В наши двери пусть горе не стучится.

Ой, голодать нам уже не впервой,

Были бы накормлены мифы-небылицы.

И сказал кто-то с крепкого похмела: -

«Ценен лишь ископаемый постулат».

И взялись мы кивать, в унисон галдеть,

Строить мир, как у мёртвых давно людей.

Культ и сила - о двух головах нам царь

Жизни жить надрываясь велит, как встарь.

Мздой и пытками держится издревле,

Попустись, кабинет не забрызгай мне.

Культ и сила - прадавнее комбо.

Вырвать и нашептать - это лучше, чем пломба.

Выдумавший веру будет сам всемогущий,

Сын великой нации прикольней, чем грузчик.

Вера слухам и сонникам, вера из глубин,

Вера в силу наших несгибаемых дубин.

Потряси дубиной, если ты мужик,

Мы своей дубиной можем поиметь другой материк.

Поклонение большой дубине,

Маленькой дубинкой постриг принял.

Собачьи головы на сёдлах,

Мерседесы на синих ведрах.

Коалиция мясистых господ

Уполномоченных, почти как господь.

Чернь приветствует, рты широко разинув,

По ту сторону пропасти вышедших из машины.

Льётся песня застольная,

Отовсюду игрища гормональные,

Закусывает волостью первопрестольная,

И будто заповедь слово первоканальное.

В свободное время от выживания

С пряниками на площади народные гуляния.

Чтобы голову подняв по улице шёл,

Над нашей глушью - авиашоу.

Ой, чем богаты, прими, домовой,

В наши двери пусть горе не стучится.

Ой, голодать нам уже не впервой,

Были бы накормлены мифы-небылицы.

Oh, hoe rijk, accepteer, brownie,

Laat verdriet niet op onze deuren kloppen.

Oh, we zijn niet de eersten die verhongeren,

Fabelse mythen zouden gevoed worden.

Niemand zal hier ooit komen

Vorst omhulde het moeras,

Slaapliedje van kikkers over uitverkoren zijn door God

Verspreidt zich lange tijd langs de kust,

Zo heftig het opgedroogde riet over de hutten prijzend.

We zijn hier al duizend eeuwen alleen,

Verstrikt in zichzelf en achtergelaten om te rotten.

Iemands stem is uitgeschakeld en zingt nauwelijks -

"Wat je ook voor jezelf creëert, is van jou."

Volwassen kinderen zijn dat niet gewend

Dat niemand antwoordt op de kreet,

Niet daar en niet altijd vliegt een gebed,

En de binnenkomende signalen vangen de radar niet.

Midden in de winter hebben we onze ogen geopend

Hier hebben we alleen onszelf.

En in de stilte, telescopen van de jongens,

En niemand kan ons van onszelf redden.

De leraren lieten de kinderen in de tuin schrikken -

"Als je achter de poort gaat, wordt je gestolen",

En de kinderen geloofden, raakten gewend aan dit spel,

Immers, wanneer was het dat volwassenen zouden liegen?

Maar als gevolg daarvan opende zich een levenshack voor ons -

Een fictieve hel voor een kind en een sukkel,

En zelfs de kraaien vlogen en leden,

Toen een stevige vogelverschrikker op het veld torende.

Als je een slechte en eeuwige vijand uitvindt,

Dan zijn we eerder bereid om dure boekweit te kopen.

"We waren omsingeld" - het nieuws klinkt in de keuken, -

"Maar als we onze broekriem aanhalen, zal het westen instorten."

Een buitenaardse horde zal hier niet binnendringen,

Als u alle wachtwoorden van uw netwerken weggeeft.

Ter wille van de grote god en tegen de duistere kracht

We dansen met een wierookvat op kernraketten.

Oh, hoe rijk, accepteer, brownie,

Laat verdriet niet op onze deuren kloppen.

Oh, we zijn niet de eersten die verhongeren,

Fabelse mythen zouden gevoed worden.

En iemand zei met een sterke kater: -

"Alleen het fossiele postulaat is waardevol."

En we begonnen te knikken, in koor om te schreeuwen,

Bouw een wereld zoals mensen die al lang dood zijn.

Cult en macht - ongeveer twee hoofden voor ons de koning

Het leven zegt dat je inspannend moet leven, zoals vanouds.

Vergelding en marteling houdt uit de oudheid,

Ga naar beneden, spetter niet op mijn kantoor.

Cult en macht - oude combo.

Scheuren en fluisteren is beter dan een vulling.

Hij die het geloof heeft uitgevonden, zal zelf de almachtige zijn,

De zoon van een groot volk is leuker dan een lader.

Geloof in geruchten en droomboeken, geloof uit de diepte,

Geloof in de kracht van onze onbuigzame clubs.

Schud met je club als je een man bent

Met onze club kunnen we een ander continent hebben.

Aanbidding van de grote knuppel

Hij nam de tonsuur met een kleine knuppel.

Hondenkoppen op zadels

Mercedes op blauwe emmers.

vlezige heren coalitie

Bekrachtigd, bijna als een heer.

De menigte verwelkomt, monden wijd open,

Aan de andere kant van de afgrond van degenen die uit de auto stapten.

Het drinklied stroomt,

Overal zijn games hormonaal,

De parochie bijt,

En alsof het gebod het woord van het eerste kanaal is.

In vrije tijd van survival

Met peperkoek op het plein feestelijkheden.

Om zijn hoofd langs de straat te heffen,

Boven onze wildernis - een vliegshow.

Oh, hoe rijk, accepteer, brownie,

Laat verdriet niet op onze deuren kloppen.

Oh, we zijn niet de eersten die verhongeren,

Fabelse mythen zouden gevoed worden.