Маяк - ГРОТ

Благородство без зрителей.

Широкие жесты без фотокамер.

Дары без имени дарителя.

И без возможности отбиться на рекламе.

Любить, не присваивая.

Прощать, не запоминая.

Служить, как в тумане маяк.

Звать у самого края.

Когда первенство перестанет пьянить и наскучит.

Когда все залы будут увенчаны головами чучел.

Когда доспех станет мне напоминать могилу.

Я отправлюсь на поиски истинной силы.

Это путешествие в никуда.

Интуитивный ориентир только путнику дан.

Народ же будет подглядывать и шептать друг другу.

"Бедолага заблудился и ходит по кругу."

Жизнь ведёт меня тропами, что мною избиты.

Всё, во что я не вник, даёт перечитывать.

Роли тех людей, что по мне, для общества вредны.

Мудрый Создатель однажды раздаст моим родным.

Презирая тонущих, я проносился мимо.

Значит, за бортом однажды увижу самых любимых.

Все остановится и рассыплется вдруг.

В моей голове раздастся голос, весла выбив из рук:

"Где все твое красноречие, где бровада.

Вроде "Нежелающих спастись спасать не надо!

Зачем к полумертвому наркоману спешить на вызов?

Рискуя жизнью, самоубийц снимать с карнизов?

От жалости к нашим болезням не выйдет проку!"

Что ж ты теперь не рубишь загнивший палец по локоть?"

Раненого добить можно не применяя силы.

Сила нужна, чтобы выдержать вес носилок.

Благородство без зрителей.

Широкие жесты без фотокамер.

Дары без имени дарителя.

И без возможности отбиться на рекламе.

Любить, не присваивая.

Прощать, не запоминая.

Служить, как в тумане маяк.

Звать у самого края.

Полностью мироздание один закон повяжет.

От рукава галактики до песчинок на пляже.

Сколько не пой о любви и не кричи об этом в рупор.

Если мы оступимся, ты будешь радоваться тупо.

Давай отныне так, раз решил себя растить.

Не прощай меня Создатель, если я не смог простить.

Не подавай мне руку, пусть бушует вода.

Если за целую жизнь я никому руки не подал.

Если держу зло, не примерив его обувь.

То пусть и на меня вокруг все держат злобу.

Если я оскорбил, не сдержал в словах волю.

Значит, пускай и меня когда-то дерзко уколят.

Если я с кем-то общался в очень холодной манере.

Пускай тогда и со мной каждый высокомерен!

И пусть так будет постоянно и без остановок.

Мы научимся любить лишь падая снова и снова.

Я обнимаю всю планету, в первозданном виде.

Я обнимаю с ней всех, кто меня ненавидит.

Любовь вокруг нас в виде путеводных ночью.

Цветок подарит аромат, даже когда его топчут.

Солнце не выбирает, утром озаряя небо.

Просто дарит себя лично каждому, каким бы он ни был.

На земном полигоне в лесах из многоэтажек.

Дай мне мудрости, Создатель, жить так же...

Благородство без зрителей.

Широкие жесты без фотокамер.

Дары без имени дарителя.

И без возможности отбиться на рекламе.

Любить, не присваивая.

Прощать, не запоминая.

Служить, как в тумане маяк.

Звать у самого края.

Благородство без зрителей.

Широкие жесты без фотокамер.

Дары без имени дарителя.

И без возможности отбиться на рекламе.

Любить, не присваивая.

Прощать, не запоминая.

Служить, как в тумане маяк.

Звать у самого края.

Adel zonder toeschouwers.

Brede gebaren zonder camera's.

Geschenken zonder de naam van de gever.

En zonder de mogelijkheid om terug te vechten tegen reclame.

Liefhebben zonder zich toe te eigenen.

Vergeven zonder te onthouden.

Serveer als een baken in de mist.

Bel aan de rand.

Wanneer het kampioenschap bedwelmend en saai stopt.

Wanneer alle zalen worden bekroond met vogelverschrikkerskoppen.

Wanneer het harnas me aan een graf begint te doen denken.

Ik ga op zoek naar de ware kracht.

Dit is een reis naar nergens.

Een intuïtieve gids wordt alleen aan de reiziger gegeven.

De mensen zullen naar elkaar gluren en fluisteren.

"De arme kerel is verdwaald en loopt in cirkels."

Het leven leidt me langs paden die ik heb geslagen.

Alles waar ik me niet in heb verdiept, stelt me ​​in staat om opnieuw te lezen.

De rollen van die mensen die volgens mij schadelijk zijn voor de samenleving.

De wijze Schepper zal op een dag uitdelen aan mijn familieleden.

Ik verachtte de verdrinking en snelde voorbij.

Dus, overboord, op een dag zal ik de meest geliefde zien.

Alles zal plotseling stoppen en afbrokkelen.

Een stem zal in mijn hoofd worden gehoord, roeiriemen uit mijn handen geslagen:

"Waar is al je welsprekendheid, waar is de brovada.

Zoals "Degenen die niet gered willen worden, hoeven niet gered te worden!

Waarom haasten naar een halfdode drugsverslaafde?

Hun leven riskeren om zelfmoorden van de dakrand af te schieten?

Medelijden met onze ziekten zal geen goed doen!"

Waarom snij je je rotte vinger nu niet door tot aan je elleboog?"

Je kunt de gewonden afmaken zonder geweld te gebruiken.

Er is kracht nodig om het gewicht van de brancard te dragen.

Adel zonder toeschouwers.

Brede gebaren zonder camera's.

Geschenken zonder de naam van de gever.

En zonder de mogelijkheid om terug te vechten tegen reclame.

Liefhebben zonder zich toe te eigenen.

Vergeven zonder te onthouden.

Serveer als een baken in de mist.

Bel aan de rand.

Volledig zal het universum één wet binden.

Van de arm van de melkweg tot de zandkorrels op het strand.

Hoevelen zingen niet over liefde en schreeuwen er niet over in een spreekbuis.

Als we struikelen, zul je je stom verheugen.

Laten we het vanaf nu doen, aangezien ik besloot mezelf op te voeden.

Vergeef me Schepper niet, als ik niet zou kunnen vergeven.

Geef me je hand niet, laat het water razen.

Als ik in mijn hele leven niemand de hand heb geschud.

Als ik het kwaad vasthoud zonder zijn schoenen te passen.

Laat dan iedereen om me heen wrok koesteren.

Als ik beledigd was, hield ik mijn wil niet in woorden.

Dus, laat ze mij ook eens brutaal prikken.

Als ik op een heel koude manier met iemand omging.

Laat dan en bij mij is iedereen arrogant!

En laat het zo constant zijn en zonder te stoppen.

We leren alleen lief te hebben door steeds weer te vallen.

Ik omarm de hele planeet, in zijn oorspronkelijke vorm.

Ik knuffel met haar iedereen die me haat.

Liefde is overal om ons heen in de vorm van leidende lichten 's nachts.

De bloem zal geur geven, zelfs als er op wordt getrapt.

De zon kiest niet en verlicht 's ochtends de lucht.

Hij geeft zichzelf gewoon persoonlijk aan iedereen, wat hij ook is.

Op de grond grond in de bossen van hoogbouw.

Geef me wijsheid, Schepper, om zo te leven...

Adel zonder toeschouwers.

Brede gebaren zonder camera's.

Geschenken zonder de naam van de gever.

En zonder de mogelijkheid om terug te vechten tegen reclame.

Liefhebben zonder zich toe te eigenen.

Vergeven zonder te onthouden.

Serveer als een baken in de mist.

Bel aan de rand.

Adel zonder toeschouwers.

Brede gebaren zonder camera's.

Geschenken zonder de naam van de gever.

En zonder de mogelijkheid om terug te vechten tegen reclame.

Liefhebben zonder zich toe te eigenen.

Vergeven zonder te onthouden.

Serveer als een baken in de mist.

Bel aan de rand.