Поговорить - ГРОТ, Drummatix

Где-то среди нами не названных мест

Мёртвую деревню проглатывал лес.

Там, где из живущих никто не жилец,

Расставались сын и отец.

Одному пора за столетием лихим

Тихо обратиться в коренья и мхи,

А другому впредь без советов чужих

Самому отправиться в жизнь.

«Выйдешь сегодня же на заре,

Надышись таёжным дёрном и шорохами зверей.

За болотами места, куда я тебя не водил —

Человеческое море, но в том море ты будешь один.

Всё, чему я тебя научил,

Твоим бедам будет самой значительной из причин.

Там не знают сказок, что я читал тебе наизусть,

Там помогут, только если услышат: ‹я тебе пригожусь›.

Строят там дома в десять тысяч семей,

Десять тысяч разных железных дверей,

Будто бы повсюду свирепствует мор,

И заразен сам разговор.

Все скрывают залежи мечт и надежд,

Но всё заплесневеет в стоячей воде.

Душу изливают, совсем постарев,

Стае голубей во дворе.

Знай, что однажды придёт пора,

Ты почувствуешь, насколько сегодня я был не прав.

После стольких беспробудно закрытых дверей подряд

На твой стук ещё одну такую же запросто отворят.

С кем-то разительно не таким —

Назиданиям моим и своему опыту вопреки,

Когда на ночь отгремят засовы у каждой двери,

Вы сядете поговорить.»

Спой нам, птица-свет,

Мы не поём друг другу песен,

Вот уж целый век

По городам и весям

Молчат.

Спой о начале начал,

Спой, о чём пели мы до войны,

Пели мы до войны,

Спой, о чём мы здесь пели до тишины.

Ergens onder ons naamloze plaatsen

Het dode dorp werd verzwolgen door het bos.

Waar geen levend mens woont,

De zoon en vader gingen uit elkaar.

Het is tijd voor een onstuimige eeuw

Verander stilletjes in wortels en mossen,

En de andere voortaan zonder het advies van vreemden

Ga op eigen houtje het leven in.

"Je vertrekt vandaag bij zonsopgang,

Adem het taigagras en het geritsel van dieren in.

Voorbij de moerassen van de plaats waar ik je niet heb meegenomen -

Menselijke zee, maar in die zee zul je alleen zijn.

Alles wat ik je heb geleerd

Uw problemen zullen de belangrijkste oorzaak zijn.

Ze kennen de sprookjes die ik je heb voorgedragen niet uit hun hoofd,

Ze zullen alleen helpen als ze horen: "Ik zal nuttig voor je zijn."

Ze bouwen er huizen voor tienduizend gezinnen,

Tienduizend verschillende ijzeren deuren

Alsof overal de pest woedt,

En het gesprek zelf is besmettelijk.

Iedereen verbergt deposito's van dromen en hoop,

Maar alles zal beschimmelen in stilstaand water.

Ze storten hun ziel uit, vrij oud,

Zwerm duiven in de tuin.

Weet dat op een dag de tijd zal komen

Je zult voelen hoe fout ik was vandaag.

Na zoveel goed gesloten deuren op een rij

Als je aanklopt, wordt er gemakkelijk nog een van dezelfde geopend.

Met iemand die opvallend anders is -

In tegenstelling tot mijn bouwwerken en mijn ervaring,

Als de bouten aan elke deur 's nachts rammelen,

Je gaat zitten om te praten."

Zing voor ons, vogellicht,

We zingen geen liedjes voor elkaar

Het is een hele eeuw geleden

Door steden en dorpen

Ze zijn stil.

Zing over het begin van het begin

Zing waar we voor de oorlog over zongen

We zongen voor de oorlog

Zing waar we over zongen tot de stilte.