Вершители судеб - ГРОТ

Они просили у неба и небо отвечало

Градом революции вершили они словом и взглядом

Они, могущественный мир, преклонялся, верьте

Пред теми кто был чист и светел даже перед смертью

И до конца веков останется след от стопы

Ведь их имя вызывало рёв миллионной толпы

Поступь тяжела, солнце кричало «быстрей!»

В ладонях — сталь, огонь на шее и ямы от когтей

О них слагали стихи и память всё ещё дышит

Они бежали под пулями ставить флаги на крышах

Дороги за тайной и сплошь окутаны мистикой

Они тормозили ураганы взмахом кисти

Они живы и сейчас, открой глаза, поверь

Где-то за рёбрами сила среди коробок панельных

Заглядывай в себя, если ты уже готов

Изнутри ударит свет, то есть ты из их рядов

Припев: (х2)

Одно твоё слово и помощи рука

Я снова верю в мир, я дышу и лечу в облака

Таких людей как ты Господь никогда не забудет

Мои ангелы воплоти, вершители судеб

Ещё одно утро дарит городу жизнь из ниоткуда

Солнце напишет на окне «Проснись и соверши чудо»

Отдай всего себя делу до полной кровопотери

Верни долги за вчерашнее гнойное безделье

В сугробе больше не плачет свёрток кутаный стужей

Пока до тебя доходило как ты бываешь нужен

Беда не может быть чужой, чти совести суд

Только там дерьмово живётся, где дерьмово живут

Ты молод и силён, за окружающих в ответе

Белые крылья венчают твой силуэт на рассвете

Удел заблудшего жалок, твои бы руки смогли

Оставить жить его, без спроса вытащив из петли

Лезвия молнии в тело, кости внутри горят

Как перед смертью живительный один внимательный взгляд

Не обратимо холоден убиенный в гробу

Я мог остановиться, мог изменить его судьбу

Припев: (х2)

Одно твоё слово и помощи рука

Я снова верю в мир, я дышу и лечу в облака

Таких людей как ты Господь никогда не забудет

Мои ангелы воплоти, вершители судеб

Ze vroegen de lucht en de lucht antwoordde

Ze maakten de revolutiestad met een woord en een blik

Zij, de machtige wereld, bogen, geloven

Voor degenen die zuiver en helder waren, zelfs voor de dood

En tot het einde der tijden zal er een voetafdruk zijn

Hun naam veroorzaakte tenslotte het gebrul van een miljoen mensen

Het loopvlak is zwaar, de zon riep "snel!"

In de handpalmen - staal, vuur op de nek en putjes uit de klauwen

Er werden gedichten over geschreven en de herinnering ademt nog steeds

Ze renden onder de kogels door om vlaggen op de daken te zetten

Wegen achter mysterie en volledig gehuld in mystiek

Ze hebben orkanen afgeremd met een golf van de borstel

Ze leven en nu, open je ogen, geloof

Ergens achter de ribben zit kracht tussen de paneeldozen

Kijk in jezelf als je er klaar voor bent

Het licht zal van binnenuit toeslaan, dat wil zeggen, je komt uit hun gelederen

Koor: (x2)

Een woord van jou en een helpende hand

Ik geloof weer in de wereld, ik adem en vlieg de wolken in

Mensen zoals jij zal de Heer nooit vergeten

Mijn vleesgeworden engelen, scheidsrechters van het lot

Een andere ochtend geeft het stadsleven vanuit het niets

De zon zal op het raam schrijven "Word wakker en doe een wonder"

Geef alles voor de zaak tot volledig bloedverlies

Geef de schulden terug voor de etterende ledigheid van gisteren

In een sneeuwjacht huilt een in kou gewikkeld bundeltje niet meer

Terwijl het tot je doordrong hoe nodig je bent

Problemen kunnen niet van iemand anders zijn, eer het geweten van de rechtbank

Alleen daar leven ze als stront, waar ze leven als stront

Je bent jong en sterk, verantwoordelijk voor de mensen om je heen

Witte vleugels bekronen je silhouet bij zonsopgang

Het lot van de verlorenen is ellendig, je handen kunnen

Laat hem leven, trek hem uit de lus zonder te vragen

Bliksemschichten in het lichaam, de botten van binnen branden

Zoals voor de dood, een levengevende aandachtige blik

Onomkeerbaar koud gedood in een kist

Ik zou kunnen stoppen, zijn lot kunnen veranderen

Koor: (x2)

Een woord van jou en een helpende hand

Ik geloof weer in de wereld, ik adem en vlieg de wolken in

Mensen zoals jij zal de Heer nooit vergeten

Mijn vleesgeworden engelen, scheidsrechters van het lot