Наследство - ГРОТ

Сто перезимованных зим

Сто по сто разбитых сапог в грязи

Каждый день с едой на столе

Каждый раз забывая болеть

Каждая пройденная напасть

В любую погоду, в любую власть

Все это глубоко во мне лежит

Я получил в наследство свою жизнь

Раскулаченные плетутся в Сибирь

На подводах и волоком вверх по Оби

Каждым их шагом плетется судьба

На чужбине — это еще не в гробах

Они зачем-то решили, что не умрут

Закапываясь под землю, долбили промерзший грунт

Белыми ладонями землянку накроет метель

В ней упорно дышат, говорят, рожают детей

Люди в землянках, как семена в борозде

Взойдет поселок, точкой на карте завладев

Свежие срубы осядут, но мужчины уйдут

На нереально далекую, но личную войну

Чтобы выжил тот, кто им не знаком

Чтобы выжить самим, и вернуться пешком

Европа останется просвещенной благодаря

Неотесанным крестьянам, охотникам, егерям

Победители уже спят вечным сном в траве

Выжившим возвращаться довоевывать век

Разминировать, лечить, вязать снопы

Поднимать империю из бесфамильной толпы

Устраивать быт во время и после переворотов

Как реликвию хранить номер в очереди за льготой

Сколько людей, и в каких краях

Друг в друге продолжались чтобы родился я?

Ширится жизни река

Вьется ручей напева

Тянется к солнцу через века

Племени нашего древо

Мчатся эпохи стремглав

И осыпаются кругом

Флаги с мундирами, точно листва

С тысячелетнего дуба

Листья всего на сезон

Форма, валюта, гражданство

Сбросив бессчетное множество крон

Мы продолжаем рождаться

Плачет дитя на руках

Вьется ручей напева

Ширится жизни нашей река

Тянется к солнцу древо

В заброшенной деревне имеется большое кладбище

Прогнившие могилы старые остались там ещё

Продираюсь глубже через заросли, кусты

Там, где громыхала жизнь, остался тихий пустырь

Жены встречали охотников, распахивая ставни,

Но кино закончилась, кинозал был всеми оставлен

Только по весне под солнцем зеленеют ветви

Лежат кости людей, из кого я по кусочкам слеплен

Там прабабушка и прадед на фотке суровые

Они приехали в Сибирь во времена голодомора

И, узнавая их, узнаю являюсь кем я

Потресканные фотки — там по шесть детей в семьях

Как они все жили, мне бы разузнать точно

Я рисую дерево предков на обрывке листочка

Вместо реки останется устье

Через десять лет здесь и кладбища не будет, допустим

Через двадцать лет кого-то смерть ударит током

И еще сложнее нам будет добраться до истоков

Я запишу себя в книгу родни

И подниму свой факел — им сверху видно мои огни

Ширится жизни река

Вьется ручей напева

Тянется к солнцу через века

Племени нашего древо

Мчатся эпохи стремглав

И осыпаются кругом

Флаги с мундирами, точно листва

С тысячелетнего дуба

Листья всего на сезон

Форма, валюта, гражданство

Сбросив бессчетное множество крон

Мы продолжаем рождаться

Плачет дитя на руках

Вьется ручей напева

Ширится жизни нашей река

Тянется к солнцу древо

Honderd overwinterde winters

Honderd bij honderd kapotte laarzen in de modder

Elke dag met eten op tafel

Elke keer vergeten pijn te doen

Elke aanval ging voorbij

Bij elk weer, bij elk vermogen

Dit alles zit diep in mij

Ik heb mijn leven geërfd

De onteigenden sjokken naar Siberië

Op karren en sleepte de Ob

Het lot weeft met elke stap

In een vreemd land - dit is nog niet in doodskisten

Om de een of andere reden besloten ze dat ze niet zouden sterven

Onder de grond graven ze de bevroren grond uit

Een sneeuwstorm zal de dugout bedekken met witte palmen

Ze ademen er hard in, zeggen ze, ze baren kinderen

Mensen in dugouts zijn als zaden in een groef

Een dorp zal rijzen en een punt op de kaart in bezit nemen

Verse blokhutten zullen zich vestigen, maar de mannen zullen vertrekken

Naar een onrealistisch verre, maar persoonlijke oorlog

Om degene te overleven die hen niet bekend is

Om alleen te overleven en te voet terug te keren

Europa blijft verlicht dankzij

Onbeschaafde boeren, jagers, rangers

De winnaars slapen al eeuwige slaap in het gras

Overlevenden keren terug om de oorlog te beëindigen

Mijn, genees, brei schoven

Hef een rijk op uit een naamloze menigte

Organiseer het leven tijdens en na revoluties

Hoe een relikwienummer in de wachtrij te houden voor voordelen

Hoeveel mensen en in welke regio's

Vervolg in elkaar, zodat ik werd geboren?

De rivier van het leven breidt zich uit

De kreek zingt

Door de eeuwen heen naar de zon reiken

Stam van onze boom

Tijdperken razen voorbij

En brokkelen af

Vlaggen met uniformen, zoals gebladerte

Van de millennium eik

Bladeren alleen voor het seizoen

Vorm, valuta, staatsburgerschap

Ontelbare kronen laten vallen

We blijven geboren worden

Huilende baby in haar armen

De kreek zingt

Onze rivier van het leven breidt zich uit

Een boom reikt naar de zon

Er is een grote begraafplaats in het verlaten dorp

De oude rotte graven zijn er nog steeds

Ik baan me een weg dieper door het struikgewas, struiken

Waar het leven rommelde, was een stille woestenij

De vrouwen begroetten de jagers door de luiken open te gooien,

Maar de film eindigde, de bioscoopzaal werd door iedereen verlaten

Pas in het voorjaar worden de takken groen onder de zon

De botten van mensen liegen, van wie ik ben samengevoegd

Daar zijn de overgrootmoeder en overgrootvader op de foto hardvochtig

Ze kwamen naar Siberië tijdens de Holodomor

En hen kennende, weet ik wie ik ben

Gebarsten foto's - er zijn zes kinderen in gezinnen

Hoe ze allemaal leefden, dat wil ik zeker weten

Ik teken een voorouderlijke boom op een stuk blad

In plaats van een rivier zal er een mond zijn

Over tien jaar is hier geen begraafplaats, laten we zeggen

Over twintig jaar wordt iemand geëlektrocuteerd door de dood

En het zal nog moeilijker voor ons zijn om bij de oorsprong te komen

Ik zal mezelf schrijven in het familieboek

En ik zal mijn fakkel opheffen - ze kunnen mijn lichten van boven zien

De rivier van het leven breidt zich uit

De kreek zingt

Door de eeuwen heen naar de zon reiken

Stam van onze boom

Tijdperken razen voorbij

En brokkelen af

Vlaggen met uniformen, zoals gebladerte

Van de millennium eik

Bladeren alleen voor het seizoen

Vorm, valuta, staatsburgerschap

Ontelbare kronen laten vallen

We blijven geboren worden

Huilende baby in haar armen

De kreek zingt

Onze rivier van het leven breidt zich uit

Een boom reikt naar de zon