Гость - ГРОТ

Еженочно в комнате над младенцем

Молочным тени носятся, рвут края в клочья,

Проверяя сон детский на прочность;

Тянет щупальцы страх, но внезапно

Сгустки тины волной смоет за борт.

Звук шагов, безопасности и запах,

Как в еловых раскидистых лапах —

В маминых спится руках.

Вместе с ним, все домашние уснули,

А страхи, теперь на тебя бросятся, как взъерошенный улей.

Посреди ночи, качая малыша, слушаешь,

Как твои тревоги возятся, кишат.

Тревоги пляшут у костра и хором твердят об одном,

Грядущего развертывая полотно —

Чем старше будет становится сын,

Тем реже в твою сторону склоняться будут весы.

Под маминым крылом умеренно тепло,

Но греться они лезут в общагу, там разбито стекло.

Местами поменяется минус и плюс,

Он обязан быть в опасности, иначе — трус!

Иначе, мужчиной не стать, не построить семьи!

Но опасность полезна только в меру, как яд змеи.

Ты не узнаешь, где его впервые угостят,

Жертва плохой компании, нет — её костяк.

Магии у тебя с каждым днем будет меньше,

Другая ласка, руками других женщин.

Однажды он навсегда шагнет через порог,

Входит в апогей твой шабаш раздумий и тревог.

Десяток везений, сотня подвохов,

Шелест оваций, выстрелов грохот.

Крайностями бурлящая эпоха

Смотрит на спящего твоего кроху.

Припев:

Задолго до того, как родиться, его странствие началось.

Ребенок — перелетная птица, в доме твоем гость.

Еще до того, как родиться, его странствие началось.

Ребенок — перелетная птица, в доме твоем гость.

Задолго до того, как родиться, его странствие началось.

Ребенок — перелетная птица, в доме твоем гость.

Еще до того, как родиться, его странствие началось.

Ребенок — перелетная птица, в доме твоем гость.

Elke nacht in de kamer boven de baby

Melkachtige schaduwen zijn versleten, scheuren de randen aan flarden,

De slaap van een kind controleren op kracht;

Trekt aan de tentakels van angst, maar plotseling

Modderklonters worden door een golf overboord gespoeld.

Het geluid van voetstappen, veiligheid en geur,

Zoals in sparren uitgestrekte poten -

Slapen in moeders armen.

Samen met hem viel het hele huishouden in slaap,

En angsten, nu zullen ze op je afstormen als een slordige bijenkorf.

Midden in de nacht, de baby wiegen, luisterend

Hoe je zorgen rommelen, krioelen.

Angst is dansen rond het vuur en zich eenstemmig herhalen over één ding,

Het canvas van de toekomst ontvouwen -

Hoe ouder de zoon wordt

Hoe minder vaak de weegschaal in uw richting zal leunen.

Het is matig warm onder moeders vleugel,

Maar ze klimmen het hostel in om op te warmen, daar is het glas gebroken.

Min en plus zullen van plaats verwisselen,

Hij moet in gevaar zijn, anders is hij een lafaard!

Anders word je geen man, bouw je geen gezin!

Maar gevaar is alleen nuttig met mate, zoals slangengif.

Je weet niet waar hij voor de eerste keer wordt behandeld,

Een slachtoffer van slecht gezelschap, nee - de ruggengraat.

Je magie zal elke dag minder worden,

Nog een streling, door de handen van andere vrouwen.

Op een dag zal hij voor altijd over de drempel stappen,

Je coven van gedachten en zorgen komt op het hoogtepunt.

Een dozijn geluk, honderd trucs,

Het geritsel van applaus, het gebulder van schoten.

Uitersten ziedend tijdperk

Kijkt naar je slapende baby.

Refrein:

Lang voordat hij werd geboren, begon zijn reis.

Een kind is een trekvogel, een gast in huis.

Nog voordat hij werd geboren, begon zijn reis.

Een kind is een trekvogel, een gast in huis.

Lang voordat hij werd geboren, begon zijn reis.

Een kind is een trekvogel, een gast in huis.

Nog voordat hij werd geboren, begon zijn reis.

Een kind is een trekvogel, een gast in huis.