Безнадёжно - ГРОТ

Сердца иссохлись, в черепе черные дыры

Чужая жизнь не важна, холодно там и сыро

По пятам сиплый смех и в руках финка

Теперь я сдохну на улице с гордостью в обнимку

Небо затянется, фонарь потухнет сбоку

Это моя держава, большая и одинокая

Империя больная, пепел один везде

И молодые скалятся у дьявола в узде

В их домах старых гуляет простуда

Будто бы проклятье против святого люда

Сюда пришел страх, пронизывает ветром

Забивайся в угол и позабудь о светлом

Закрывайся от всех щитами из стали

Спрячь искренность, так, чтобы не отыскали,

А я верить буду, пока сам не умру

Что еще можно зажечь в твоих глазах искру

Безнадежно

Я слишком наивен и молод

И как дитя заигрался в свой святой холод

Этот патриотизм с честью слишком скучно

Мертвая мечта под ядовитым равнодушием

Безнадежно

Я слишком наивен и молод

И как дитя заигрался в свой святой холод

Этот патриотизм с честью слишком скучно

Мертвая мечта под ядовитым равнодушием

Дорога ссыльного, счет тысячами шпал

Бой нищеты с ленью, выдохся и не встал

Ждешь помощи, а вьюга воет неумолимо

Дети России научены проходить мимо

Пройти уверенно, быстро, не шелохнувшись

Нести постыдный смех в заледенелые души

Бездвижное тело в цене, только не звука

Полуживому на снегу шмон на скорую руку

Я во дворе умирал, день погож был и светел

Жадно верил и ждал, кто-нибудь да заметит

К ночи мое кровотечение стало обильным

К запаху смерти стянулись камеры мобильных

Так и держава вся, четко и без огреха

Вымрет полностью, сама себе на утеху

Встали было с братьями к обороне строем

Думали, выкажем, чего сибиряки стоят

Безнадежно

Я слишком наивен и молод

И как дитя заигрался в свой святой холод

Этот патриотизм с честью слишком скучно

Мертвая мечта под ядовитым равнодушием

Безнадежно

Я слишком наивен и молод

И как дитя заигрался в свой святой холод

Этот патриотизм с честью слишком скучно

Мертвая мечта под ядовитым равнодушием

Harten opgedroogd, zwarte gaten in de schedel

Het leven van een ander is niet belangrijk, het is daar koud en vochtig

Op de hielen van hees gelach en in de handen van een Fin

Nu zal ik op straat sterven met trots in mijn armen

De lucht zal voortslepen, de lantaarn zal aan de zijkant uitgaan

Dit is mijn land, groot en eenzaam

Het rijk is ziek, de as is overal hetzelfde

En de jonge grijns naar de duivel in een teugel

Een verkoudheid loopt in hun oude huizen

Als een vloek tegen het heilige volk

Angst is hier gekomen, doorboord door de wind

Verstop jezelf in een hoek en vergeet het licht

Bescherm jezelf tegen iedereen met stalen schilden

Verberg oprechtheid zodat ze het niet vinden

En ik zal geloven tot ik zelf sterf

Wat kan er nog meer een vonk in je ogen doen vonken?

hopeloos

Ik ben te naïef en jong

En hoe een kind speelde in zijn heilige kou

Dit patriottisme met eer is te saai

Dode droom onder giftige onverschilligheid

hopeloos

Ik ben te naïef en jong

En hoe een kind speelde in zijn heilige kou

Dit patriottisme met eer is te saai

Dode droom onder giftige onverschilligheid

De weg van ballingschap, geteld door duizenden slapers

De strijd van armoede met luiheid, liep uit stoom en stond niet op

Je wacht op hulp en de sneeuwstorm huilt onverbiddelijk

Kinderen van Rusland wordt geleerd voorbij te gaan

Pass zelfverzekerd, snel, zonder te bewegen

Breng beschamend gelach naar bevroren zielen

Een onbeweeglijk lichaam in prijs, maar geen geluid

Halfdood in de sneeuw, haastig shmon

Ik was stervende in de tuin, de dag was mooi en helder

Geloofde gretig en wachtte tot iemand het zou merken

'S Nachts werd mijn bloeding hevig

Mobiele camera's getrokken naar de geur van de dood

Zo is de hele kracht, duidelijk en zonder een fout

Het zal volledig uitsterven, tot zijn eigen vreugde

Het was met de broers dat ze in formatie opkwamen voor de verdediging

We dachten dat we zouden laten zien wat Siberiërs waard zijn

hopeloos

Ik ben te naïef en jong

En hoe een kind speelde in zijn heilige kou

Dit patriottisme met eer is te saai

Dode droom onder giftige onverschilligheid

hopeloos

Ik ben te naïef en jong

En hoe een kind speelde in zijn heilige kou

Dit patriottisme met eer is te saai

Dode droom onder giftige onverschilligheid