Золотая клетка - Григорий Лепс, Александр Розенбаум

Серой впалою щекой упаду в подушку,

В клетке золотой щегол продал свою душу.

Щеголяет, глотку рвет, а в груди-то пусто.

Сам себе всё время врёт, оттого и грустно.

За бедой опять беда, треснула посуда,

Перевёртыш-календарь обманул, паскуда.

«С днём рождения!»

— кричу, а он мне: «Именины!»,

Вверх тормашками лечу коридором длинным.

Припев:

Эй!

Богу богово, а мне, убогому, — долю свою влачить.

Пей, коли в дом зашел, всё будет хорошо, выпьем, да помолчим.

Выпьем, да помолчим.

На вспотевшей простыне просыпаюсь утром,

Стало вдруг непросто мне жить на свете мудром,

И не высохнуть никак наволочке мокрой,

От звонка и до звонка отбываю срок я.

Повалила буря лес — на осине ясень,

Королям без королевств до сих пор неясен.

Этот грёбаный ответ, на вопрос: «Что делать?»

То ли красить в чёрный цвет, то ли, с*ка, в белый?!

Припев:

Эй!

Богу богово, а мне, убогому, — долю свою влачить.

Пей, коли в дом зашел, всё будет хорошо, выпьем, да помолчим.

Выпьем, да помолчим.

Соло.

Так проходит день за днем, год летит за годом.

Вздрогнем тихо, отойдем — вот она свобода.

Лязг оконных двух щеколд, ангелу послушный, —

Я взлетаю, и щекой падаю в подушку.

Припев:

Эй!

Богу богово, а мне, убогому, — долю свою влачить.

Пей, коли в дом зашел, всё будет хорошо, выпьем, да помолчим.

Выпьем, да помолчим.

Эй!

Богу богово, а мне, убогому, — долю свою влачить.

Пей, коли в дом зашел, всё будет хорошо, выпьем, да помолчим.

Выпьем, да помолчим.

Met een grijze ingevallen wang val ik in het kussen,

In een kooi verkocht een distelvink zijn ziel.

Hij pronkt, scheurt zijn keel, maar zijn borst is leeg.

Hij liegt de hele tijd tegen zichzelf, daarom is hij verdrietig.

Na moeite, weer ellende, servies kraakte,

De shifter-kalender bedrogen, flikker.

"Fijne verjaardag!"

- Ik schreeuw, en hij zei me: "Naamdag!",

Ondersteboven vlieg ik door een lange gang.

Refrein:

Hoi!

God's God, en ik, de ellendige, om mijn deel naar buiten te slepen.

Drink, als je het huis binnenkwam, komt alles goed, laten we drinken, maar blijf stil.

Laten we drinken, laten we stil zijn.

Ik word 's ochtends wakker op een bezweet laken,

Het werd me ineens moeilijk om in een wijze wereld te leven,

En droog geen natte kussensloop,

Van oproep tot oproep, ik ben tijd aan het dienen.

De storm sloeg het bos neer - as op de esp,

Koningen zonder koninkrijken zijn nog onduidelijk.

Dit verdomde antwoord op de vraag: "Wat te doen?"

Ofwel schilder je het zwart, of, teef, wit?!

Refrein:

Hoi!

God's God, en ik, de ellendige, om mijn deel naar buiten te slepen.

Drink, als je het huis binnenkwam, komt alles goed, laten we drinken, maar blijf stil.

Laten we drinken, laten we stil zijn.

Solo.

Dus dag na dag gaat voorbij, jaar na jaar vliegt.

Laten we rustig huiveren, laten we weggaan - hier is het vrijheid.

Het gekletter van de twee hecks van het raam, gehoorzaam aan de engel, -

Ik stijg op en val met mijn wang in het kussen.

Refrein:

Hoi!

God's God, en ik, de ellendige, om mijn deel naar buiten te slepen.

Drink, als je het huis binnenkwam, komt alles goed, laten we drinken, maar blijf stil.

Laten we drinken, laten we stil zijn.

Hoi!

God's God, en ik, de ellendige, om mijn deel naar buiten te slepen.

Drink, als je het huis binnenkwam, komt alles goed, laten we drinken, maar blijf stil.

Laten we drinken, laten we stil zijn.