Я поднимаю руки - Григорий Лепс

Я давно уже читаю по слогам.

Я давно не доверяю лишь словам.

Я давно всё выбираю в этой жизни сам.

Знаю сколько было у меня подруг.

Знаю точно там где север, а где юг.

Но тебя увидел - сразу всё забылось вдруг.

Я поднимаю руки - хочу тебе сдаться.

Ведь ты же так красива в свои восемнадцать.

Я поднимаю руки, но вдруг может статься.

Ты новый шанс от скуки, и не за чем гнаться.

Я поднимаю руки - хочу тебе сдаться.

Ведь ты же так красива в свои восемнадцать.

Я поднимаю руки, но вдруг может статься.

Ты просто шанс от скуки, и не за чем гнаться.

Ты горишь, и твой пожар не потушить

Ты со мной готова каждый день делить

Даже если и придётся вдруг послушной быть.

Может сразу стоит обо всём забыть?

Кинув якорь где-то, тихо-мирно плыть.

А меня, ты знаешь, просто так не изменить!

Я поднимаю руки - хочу тебе сдаться.

Ведь ты же так красива в свои восемнадцать.

Я поднимаю руки, но вдруг может статься.

Ты новый шанс от скуки, и не за чем гнаться.

Я поднимаю руки - хочу тебе сдаться.

Ведь ты же так красива в свои восемнадцать.

Я поднимаю руки, но вдруг может статься.

Ты просто шанс от скуки, и не за чем гнаться.

Я поднимаю руки - хочу тебе сдаться.

Ведь ты же так красива в свои восемнадцать.

Я поднимаю руки, но вдруг может статься.

Ты новый шанс от скуки, и не за чем гнаться.

Я поднимаю руки - хочу тебе сдаться.

Ведь ты же так красива в свои восемнадцать.

Я поднимаю руки, но вдруг может статься.

Ты просто шанс от скуки, и не за чем гнаться.

Ik lees al heel lang lettergrepen.

Ik vertrouw woorden al lang niet meer.

Ik kies alles zelf in dit leven.

Ik weet hoeveel vrienden ik had.

Ik weet precies waar het noorden is en waar het zuiden is.

Maar ik zag je - meteen was alles ineens vergeten.

Ik steek mijn handen op - ik wil me aan jou overgeven.

Je bent tenslotte zo mooi op je achttiende.

Ik steek mijn handen op, maar plotseling kan het gebeuren.

Je bent een nieuwe kans uit verveling, en er is niets om na te jagen.

Ik steek mijn handen op - ik wil me aan jou overgeven.

Je bent tenslotte zo mooi op je achttiende.

Ik steek mijn handen op, maar plotseling kan het gebeuren.

Je bent gewoon een kans uit verveling, en er is niets om na te jagen.

Je staat in brand en je vuur kan niet worden gedoofd

Je bent klaar om elke dag met mij te delen

Ook als je ineens gehoorzaam moet zijn.

Misschien gewoon alles vergeten?

Ergens voor anker gaan, rustig en vredig zeilen.

En weet je, je kunt me niet zomaar veranderen!

Ik steek mijn handen op - ik wil me aan jou overgeven.

Je bent tenslotte zo mooi op je achttiende.

Ik steek mijn handen op, maar plotseling kan het gebeuren.

Je bent een nieuwe kans uit verveling, en er is niets om na te jagen.

Ik steek mijn handen op - ik wil me aan jou overgeven.

Je bent tenslotte zo mooi op je achttiende.

Ik steek mijn handen op, maar plotseling kan het gebeuren.

Je bent gewoon een kans uit verveling, en er is niets om na te jagen.

Ik steek mijn handen op - ik wil me aan jou overgeven.

Je bent tenslotte zo mooi op je achttiende.

Ik steek mijn handen op, maar plotseling kan het gebeuren.

Je bent een nieuwe kans uit verveling, en er is niets om na te jagen.

Ik steek mijn handen op - ik wil me aan jou overgeven.

Je bent tenslotte zo mooi op je achttiende.

Ik steek mijn handen op, maar plotseling kan het gebeuren.

Je bent gewoon een kans uit verveling, en er is niets om na te jagen.