Ночной кабак - Григорий Лепс, Александр Розенбаум

Ночь.

Закончился табак.

За углом открыт кабак,

Пьяный мусор

Зажигает по столам.

В платье «Кристиан Диор»

Влез с трудом аккордеон

И играет «Мурку»

С горем пополам.

Развяжу я сегодня, брат,

Морской узел на кадыке,

Утону в коньяка реке

До утра в аккурат.

А к утру распогодится

Дурнопьяная ночь моя,

И вернусь на круги своя

Ну как водится.

Сомелье, ты кто, откель?

Раньше был метрдотель

В прошлой жизни,

Не вернувшейся с войны.

Город мой в моря уплыл,

Нас на берегу забыл,

И стоим мы,

Виноваты без вины.

Закатал до колен штаны.

Как мальчишка на отмели,

Всё, что нажито, пропили,

Окромя тишины.

А в тишины той отдушине

Отогреемся душами,

В ней сердца свои слушаем,

Неприкаянны.

О немодный ресторан

Ноги бил официант

До последнего клиента —

До меня.

Чаевые под расход,

Свистнул белый пароход,

Он три раза флаг свой

Поменял.

Вот бы мне тоже поменять кожу,

Только не получается,

И бреду я отчаянно

Бездорожием.

Но, даст Бог, распогодится

Дурнопьяная жизнь моя,

И вернусь на круги своя

Ну как водится.

Я вернусь на круги своя

Ну как водится.

Nacht.

Afgewerkte tabak.

Om de hoek is een taverne geopend,

dronken vuilnis

Lichten op de tafels.

In een Christian Dior-jurk

Met moeite de accordeon beklommen

En speelt "Murka"

Met verdriet in de helft.

Ik zal vandaag losmaken, broer,

Mariene knoop op adamsappel,

Ik zal verdrinken in de cognac rivier

Tot de ochtend, netjes.

En tegen de ochtend zal het opklaren

Mijn dronken nacht

En ik kom terug bij af

Nou, zoals gewoonlijk.

Sommelier, wie ben jij, otkel?

Was vroeger een maitre d'

In een vorig leven,

Niet terug uit de oorlog.

Mijn stad is de zee in gevaren,

Vergat ons aan de kust

En we staan

Schuldig zonder schuld.

Hij rolde zijn broek op tot aan zijn knieën.

Als een jongen op het ondiepe water

Alles wat is verworven, wegdronk,

Voorbij de stilte.

En in de stilte van die uitlaat

Laten we onze ziel verwarmen

Daarin luisteren we naar ons hart,

Rusteloos.

Oh ouderwets restaurant?

Benen verslaan de ober

Tot de laatste klant

Voor mij.

Fooi geven op kosten

De witte stoomboot floot

Hij drie keer zijn vlag

Gewijzigd.

Kon ik mijn huid maar veranderen,

Het werkt gewoon niet

En ik dwaal wanhopig rond

Van de weg af.

Maar als God het wil, zal het opklaren

Mijn dronken leven

En ik kom terug bij af

Nou, zoals gewoonlijk.

Ik zal terugkeren naar vierkant één

Nou, zoals gewoonlijk.