Игрок - Григорий Лепс

Кто живет по меркам правил,

Тот ничем не рисковал.

Я — игрок на кон поставил

Крест судьбы и проиграл.

Пополам мой крест согнули,

И я понял — вышел срок:

От отчаянья до пули,

Только палец да курок.

Припев:

Маэстро, выключите свет,

Ничьей вины, поверьте, нет,

Что гаснет жизнь, как сигарета.

Маэстро, выключите свет.

Я брошу спички на паркет

И прикурю, и прикурю

От пистолета.

Мне удача улыбалась

Сквозь безумие страстей.

Но в колоде не осталось

Даже пары козырей.

Знаю, карты обманули,

Но игрок — всегда игрок:

От отчаянья до пули

Только палец да курок.

Припев:

Маэстро, выключите свет,

Ничьей вины, поверьте, нет,

Что гаснет жизнь, как сигарета.

Маэстро, выключите свет.

Я брошу спички на паркет

И прикурю, и прикурю

От пистолета.

Проигрыш.

Поздно к Богу обращаться

И о милости просить.

И не стоит огорчаться,

Что бокала не допить.

Тусклый свет дрожит на дуле,

Холодит металл висок.

От отчаянья до пули

Только палец да курок.

Припев:

Маэстро, выключите свет,

Ничьей вины, поверьте, нет,

Что гаснет жизнь, как сигарета.

Маэстро, выключите свет.

Я брошу спички на паркет

И прикурю, и прикурю

От пистолета.

Wie leeft volgens de normen van de regels,

Hij riskeerde niets.

ik ben een gokker

Kruis van het lot en verloren.

Mijn kruis was in tweeën gebogen,

En ik begreep - de deadline is verstreken:

Van wanhoop tot een kogel

Gewoon een vinger en een trekker.

Refrein:

Maestro, doe de lichten uit

Niemands schuld, geloof me, nee,

Dat leven gaat uit als een sigaret.

Maestro, doe het licht uit.

Ik gooi lucifers op het parket

En ik zal roken, en ik zal roken

Van een pistool.

Het geluk lachte me toe

Door de waanzin van passies.

Maar er is niets meer in het dek

Zelfs een paar troeven.

Ik weet dat de kaarten zijn bedrogen

Maar een speler is altijd een speler:

Van wanhoop tot kogel

Gewoon een vinger en een trekker.

Refrein:

Maestro, doe de lichten uit

Niemands schuld, geloof me, nee,

Dat leven gaat uit als een sigaret.

Maestro, doe het licht uit.

Ik gooi lucifers op het parket

En ik zal roken, en ik zal roken

Van een pistool.

Verliezen.

Te laat om je tot God te wenden

En om genade vragen.

En wees niet boos

Dat je je glas niet kunt opdrinken.

Het schemerige licht trilt aan de snuit,

Koelt de metalen tempel.

Van wanhoop tot kogel

Gewoon een vinger en een trekker.

Refrein:

Maestro, doe de lichten uit

Niemands schuld, geloof me, nee,

Dat leven gaat uit als een sigaret.

Maestro, doe het licht uit.

Ik gooi lucifers op het parket

En ik zal roken, en ik zal roken

Van een pistool.