Di niente, metà - Gianmaria Testa

Keeping you all to myself

seemed to be stealing something

given the great abundance of life,

the two of us cooped up in just one story,

just one.

And so we said, let’s go,

and maybe we’ll come back some day

you took half of nothing,

I the other half, and then I closed

the door.

But the life that burns your hands

happened far from here,

mixed up and lost in the days

of other people’s time,

Marì…

and so we said let’s go,

and maybe we’ll come back some day

but that nothing divided in half

demanded that the door stay closed

forever.

And the life that burns your hands

happened far from here,

mixed up and lost in the days,

in other people’s days,

Marì…

Ik hou jullie allemaal voor mezelf

leek iets te stelen

gezien de grote overvloed van het leven,

wij tweeën zaten samen in één verhaal,

eentje maar.

En dus zeiden we, laten we gaan,

en misschien komen we ooit terug?

je nam de helft van niets,

Ik de andere helft, en toen gesloten

de deur.

Maar het leven dat je handen verbrandt

gebeurde ver van hier,

verward en verloren in de dagen

van de tijd van anderen,

Maar…

en dus zeiden we: laten we gaan,

en misschien komen we ooit terug?

maar dat niets in tweeën wordt gedeeld

eiste dat de deur dicht bleef

voor altijd.

En het leven dat je handen verbrandt

gebeurde ver van hier,

verward en verloren in de dagen,

in de dagen van andere mensen,

Maar…