The Kid - Gary Lucas, Peter Hammill

And the kid walks up to the stage

With his innocence shining

Eager to join the parade of the damned

Bearing his confidence lightly

Wearing his heart on his sleeve

Shares out his passion twice nightly

And he begs us to cast and believe

The kid’s quickly turning the page

While the juices are flowing

No assurance he gave worth a damn

Playing the room like a trouper

Maybe it’s gone to his head

Fame takes him up as a suitor…

The kid gladly climbs in her bed

Call it a Faustian deal

But the demons that chase him are real enough

The kid at the front of the stage gathers all the attention

Help that he hired has been paid off in full

Sweeps up the laurels and plaudits

It seems they’re no more than his due

A price will be paid in the audit

But the kid never thought such things through

The kid’s terrified of the stage

With his innocence tarnished

Buries himself in ahazy half-life

Fame’s a vindictive and unyielding lover…

Hiding away on his own

The kid’s not the first to discover

Applause can’t sustain you alone

Call it a Faustian deal

But the demons that chase him are real enough

Everything he touched is broken

Everything is damned

And he’s running away from the stage

Just as fast as he can

En het kind loopt naar het podium

Met zijn onschuld schijnt

Zin om mee te doen aan de parade van de verdoemden

Zijn vertrouwen lichtjes dragen

Met zijn hart op zijn mouw

Deelt zijn passie twee keer per nacht

En hij smeekt ons om te casten en te geloven

Het kind slaat snel de pagina om

Terwijl de sappen stromen

Geen zekerheid dat hij de moeite waard was

De kamer spelen als een trouper

Misschien is het hem naar het hoofd gestegen

Fame neemt hem op als een aanbidder...

Het kind klimt graag in haar bed

Noem het een Faustiaanse deal

Maar de demonen die hem achtervolgen zijn echt genoeg

De jongen vooraan op het podium trekt alle aandacht

De hulp die hij heeft ingehuurd, is volledig afbetaald

Veegt de lauweren en applaus op

Het lijkt erop dat ze niet meer zijn dan hij verschuldigd is

Er wordt een prijs betaald in de audit

Maar het kind heeft nooit over zulke dingen nagedacht

Het kind is doodsbang voor het podium

Met zijn onschuld aangetast

Begraaft zichzelf in een ahazy halfwaardetijd

Fame is een wraakzuchtige en onverzettelijke minnaar...

Zich in zijn eentje verstoppen

Het kind is niet de eerste die het ontdekt

Applaus kan je niet alleen ondersteunen

Noem het een Faustiaanse deal

Maar de demonen die hem achtervolgen zijn echt genoeg

Alles wat hij aanraakte, is kapot

Alles is verdomd

En hij rent weg van het podium

Zo snel als hij kan