Мой номер 245 - Гарик Кричевский

Не за границу, не в Рим, не в Ниццу наш уезжает эшелон,

Охране строгой плохо спится и чуть качается вагон.

Трава в кармане, письмо для Тани, ныкну заточку, как факир,

Не в Сочи жить, а в Магадане, глушить не водку, а Чифир.

Мой номер 245, на телогреечке печать,

А раньше жил я на Таганке, учил босоту воровать.

Мой номер 245, а я домой хочу опять,

И часто снится за колючкой мне моя мягкая кровать.

Донецкий Юра кричал мне: "Шура, грустить не нужно без нужды".

Из хлеба вылепили дуру, пугать салагу из вохры.

Простите, дамы - манто из ламы, я вас покину на пять лет,

На флейтах исполняйте гаммы и наводите марафет.

Мой номер 245, на телогреечке печать,

А раньше жил я на Таганке, учил босоту воровать.

Мой номер 245, а я домой хочу опять,

И часто снится за колючкой мне моя мягкая кровать.

Стучат колеса, и нет вопроса: куда уехал эшелон?

Жаль, отсырели папиросы и чуть качается вагон.

Мой номер 245, на телогреечке печать,

А раньше жил я на Таганке, учил босоту воровать.

Мой номер 245, а я домой хочу опять,

И часто снится за колючкой мне моя мягкая кровать.

Мой номер 245, на телогреечке печать,

А раньше жил я на Таганке, учил босоту воровать.

Мой номер 245, а я домой хочу опять,

И часто снится за колючкой мне моя мягкая кровать.

Niet naar het buitenland, niet naar Rome, niet naar Nice, onze trein vertrekt,

De strenge bewakers slapen slecht en de koets slingert een beetje.

Gras in mijn zak, een brief voor Tanya, ik zal het slijpen als een fakir,

Niet om in Sochi te wonen, maar in Magadan, om geen wodka te jammen, maar Chifir.

Mijn nummer is 245, gedrukt op een gewatteerde jas,

En eerder woonde ik op Taganka, leerde de blote voeten stelen.

Mijn nummer is 245, en ik wil weer naar huis,

En vaak droom ik van mijn zachte bed achter een doorn.

Donetsk Yura schreeuwde naar me: "Shura, het is niet nodig om onnodig verdrietig te zijn."

Ze maakten een dwaas van brood, om een ​​groentje bang te maken uit een vokhra.

Pardon, dames - lamajas, ik zal u voor vijf jaar verlaten,

Speel de toonladders op de fluiten en richt de marafet.

Mijn nummer is 245, gedrukt op een gewatteerde jas,

En eerder woonde ik op Taganka, leerde de blote voeten stelen.

Mijn nummer is 245, en ik wil weer naar huis,

En vaak droom ik van mijn zachte bed achter een doorn.

De wielen kloppen, en het lijdt geen twijfel: waar is het echelon gebleven?

Jammer dat de sigaretten vochtig zijn en het rijtuig een beetje schommelt.

Mijn nummer is 245, gedrukt op een gewatteerde jas,

En eerder woonde ik op Taganka, leerde de blote voeten stelen.

Mijn nummer is 245, en ik wil weer naar huis,

En vaak droom ik van mijn zachte bed achter een doorn.

Mijn nummer is 245, gedrukt op een gewatteerde jas,

En eerder woonde ik op Taganka, leerde de blote voeten stelen.

Mijn nummer is 245, en ik wil weer naar huis,

En vaak droom ik van mijn zachte bed achter een doorn.