Киевлянка - Гарик Кричевский

Я в этом городе бываю очень редко

И вот приехал на какие-то часы

Со мной гитара, чемодан, сирени ветка

И сердце полное загадочной любви

Моя знакомая живет на Бессарабке

Нас разделяют километры и года

И я вожу в своей потрепанной тетрадке

Лишь для нее одной понятные слова

Киевлянка, киевлянка, киевляночка

Ни путана, ни воровка, ни цыганочка,

А простая украиночка красивая

Киевлянка, киевляночка строптивая

Пока звонил я к ней с бурлящего вокзала

Мой чемодан уплыл куда-то навсегда

И вот осталась у меня одна гитара

Сирени ветка и открытая душа

И я пошел туда пешком на Бессарабку

Пустой, и нету ничего, кроме любви

Украли все, и даже старую тетрадку

Где для нее писал какие-то стихи

Киевлянка, киевлянка, киевляночка

Ни путана, ни воровка, ни цыганочка,

А простая украиночка красивая

Киевлянка, киевляночка строптивая

Она открыла дверь и я упал в объятья

И утонул в глазах, в момент пошел ко дну

И ощущал я через легенькое платье

В дыхании тела откровенную весну,

А за окном смеялся Киев надо мною

Я сам не знал тогда, что в картах перебор

Что опоздал, что муж вернется и со мною

Начнет тяжелый и не нужный разговор.

Ik ben zeer zelden in deze stad

En toen kwam hij voor een paar uur

Met mij een gitaar, een koffer, een lila tak

En een hart vol mysterieuze liefde

Mijn vriend woont in Bessarabka

We zijn gescheiden door kilometers en jaren

En ik rijd in mijn sjofele notitieboekje

Alleen voor haar alleen begrijpelijke woorden

Kievan, Kievan, Kievlyanochka

Noch een verwarde, noch een dief, noch een zigeuner,

Een simpele Oekraïener is mooi

Kievan, Kievan koppig

Terwijl ik haar belde vanaf het bruisende station

Mijn koffer is voor altijd ergens heen gegaan

En nu heb ik nog één gitaar over

Lila tak en open ziel

En ik ging er te voet naar Bessarabka

Leeg en er is niets dan liefde

Ze hebben alles gestolen, en zelfs een oud notitieboekje

Waar hij wat poëzie voor haar schreef

Kievan, Kievan, Kievlyanochka

Noch een verwarde, noch een dief, noch een zigeuner,

Een simpele Oekraïener is mooi

Kievan, Kievan koppig

Ze opende de deur en ik viel in haar armen

En verdronken in de ogen, op het moment ging naar de bodem

En ik voelde door een lichte jurk

In de adem van het lichaam, een openhartige lente,

En buiten het raam lachte Kiev me uit

Zelf wist ik toen nog niet dat er teveel in de kaarten zat

Dat ik te laat was, dat mijn man met me mee zou komen

Een moeilijk en onnodig gesprek zal beginnen.