Чужая - Гарик Кричевский

Ты глазами своими сводила с ума всех людей, кто был рядом с тобой.

Ты, наверное, даже не знала сама, что творила своей красотой.

Все, что было когда-то не помню я сам, а разлука — чужая печаль.

И гонимые ветром бегут по волнам наши годы в бескрайнюю даль.

Припев:

Давно чужая, давно далекая, но такая же одинокая.

Очень гордая, очень страстная, как восточная ночь прекрасная.

У тебя все в порядке и дома покой, детский смех, и заметный уют.

И, наверное, я бы пришел за тобой, только знаю: меня не поймут.

Удивительный мир нашей странной любви растворился внезапно тогда.

Мы живем в разных точках огромной земли, потому что иначе нельзя.

Припев:

Давно чужая, давно далекая, но такая же одинокая.

Очень гордая, очень страстная, как восточная ночь прекрасная.

Давно чужая, давно далекая, но такая же одинокая.

Очень гордая, очень страстная, как восточная ночь прекрасная.

Помнят улицы звук твоих легких шагов в суматохе людей и машин.

Помнят все, что тогда объяснить я не смог, заколдованный кем-то другим.

Мимо окон моих пролетает листва, заметая брусчатку дворов.

Наше время уже не вернуть никогда, как забытые строки стихов.

Припев:

Давно чужая, давно далекая, но такая же одинокая.

Очень гордая, очень страстная, как восточная ночь прекрасная.

Давно чужая, давно далекая, но такая же одинокая.

Очень гордая, очень страстная, как восточная ночь прекрасная.

Je hebt alle mensen die dicht bij je stonden gek gemaakt met je ogen.

Je wist waarschijnlijk zelf niet eens wat je met je schoonheid aan het doen was.

Alles wat ooit was, herinner ik me mezelf niet meer, en scheiding is het verdriet van iemand anders.

En gedreven door de wind, lopen onze jaren langs de golven de eindeloze afstand in.

Refrein:

Lang een vreemde, lang ver weg, maar net zo eenzaam.

Heel trots, heel gepassioneerd, zo mooi als een oosterse nacht.

Alles is in orde en thuis is er rust, kindergelach en merkbaar comfort.

En waarschijnlijk zou ik voor jou komen, alleen ik weet het: ze zullen me niet begrijpen.

De wondere wereld van onze vreemde liefde loste toen plotseling op.

We leven in verschillende delen van de uitgestrekte aarde, omdat het anders niet kan.

Refrein:

Lang een vreemde, lang ver weg, maar net zo eenzaam.

Heel trots, heel gepassioneerd, zo mooi als een oosterse nacht.

Lang een vreemde, lang ver weg, maar net zo eenzaam.

Heel trots, heel gepassioneerd, zo mooi als een oosterse nacht.

De straten herinneren zich het geluid van je lichte stappen in het tumult van mensen en auto's.

Iedereen herinnert zich dat ik het toen niet kon uitleggen, betoverd door iemand anders.

Gebladerte vliegt langs mijn ramen en veegt de straatstenen van de werven.

Onze tijd zal nooit meer terugkeren, zoals vergeten dichtregels.

Refrein:

Lang een vreemde, lang ver weg, maar net zo eenzaam.

Heel trots, heel gepassioneerd, zo mooi als een oosterse nacht.

Lang een vreemde, lang ver weg, maar net zo eenzaam.

Heel trots, heel gepassioneerd, zo mooi als een oosterse nacht.