Верещагин - Фёдор Чистяков

Наполовину матросы, немного индейцы, чуть-чуть ковбои,

Шхуна мчится в открытое море и парус полощут шальные ветра.

И хотя земля не видна, на борту ещё есть запасы вина,

И команда гуляет по этой причине и будет там праздновать ночь до утра.

И на шхуне есть зал-ресторан, в котором так приятно сидеть,

Там выступает так много различных артистов, найдётся на что посмотреть.

И в ожидании вечернего шоу оснований печалиться нет.

И хотя не известно, куда идёт судно, зато сегодня снова будет концерт.

Но один из артистов узнал, что кое-кто с кухни, а также матросы,

Танцовщица балета и два кочегара, и кое-кто из комсостава

Уплывали на шлюпках прочь с корабля, туда, где на горизонте земля,

Такая земля, о которой они не мечтали за всю свою долгую жизнь.

Да в самом разгаре веселья, на самом пике сюжета,

Он узнал, что корабль взорвётся, и что впереди ждут мины и льды.

И что капитан одержимый маньяк, он безумен и пьян, а все тешат друг-друга

Пустою надеждой, что может вот так, на полном ходу, рукою подать до весны.

Вот и всё, вот и всё.

Верещагин уходит с баркаса.

Пусть плывёт, пусть плывёт, пусть плывёт себе без тормозов.

Пусть кто хочет на празднике этом распевает весёлые песни.

Верещагин уходит с баркаса, и не стоит об этом жалеть.

Кто-то сказал: «Это поезд в огне."а кто-то: «Это трэйн, который слоу даун.»

И кто-то просил остановить землю, и говорил, что он хочет сойти.

Кто-то сказал: «Корабль уродов."и «Нам некуда больше бежать.»

Кто-то крикнул: «Да ведь это Титаник, который так быстро уходит под лёд.»

Но, когда раздавались сигналы тревоги, это был повод придумать стихи.

И ревели артисты, и кровью плевались, и выли как на скотобойне быки.

А в зале раздались крики восторга, и шхуну бросало вверх, вниз,

Вот это да, вот это классное шоу, отличная сцена, пожалуйста «бис».

А теперь, а теперь Верещёгин уходит с баркаса.

Пусть плывёт, пусть плывёт, пусть плывёт себе без тормозов.

Пусть кто хочет на празднике этом распевает весёлые песни,

Верещагин уходит с баркаса, и не стоит об этом жалеть.

Наполовину матросы, немного индейцы, немного ковбои,

И шхуна мчится в открытое море, отчаянно бьются шальные сердца.

И хотя земля не видна, на борту ещё есть запасы вина,

И по этой причине команда гуляет, и будет праздновать ночь…

Ночь до конца.

Верещагин уходит с баркаса,

Пусть плывёт, пусть плывёт, пусть плывёт себе без тормозов.

Пусть кто хочет на празднике этом распевает счастливые песни,

Верещагин уходит с баркаса, и не надо об этом жалеть.

Half matroos, half Indiaas, half cowboy

De schoener snelt naar de open zee en gekke winden doen het zeil rimpelen.

En hoewel het land niet zichtbaar is, zijn er nog voorraden wijn aan boord,

En het team loopt om deze reden en zal daar de nacht vieren tot de ochtend.

En op de schoener is een restaurantzaal waar het zo aangenaam is om te zitten,

Er treden daar zoveel verschillende artiesten op, er is iets te zien.

En tijdens het wachten op de avondshow is er geen reden om verdrietig te zijn.

En hoewel niet bekend is waar het schip heen gaat, is er vandaag weer een concert.

Maar een van de kunstenaars ontdekte dat sommige mensen uit de keuken, maar ook matrozen,

Balletdanser en twee stokers, en een deel van de commandostaf

Ze voeren op boten weg van het schip, naar waar de aarde aan de horizon is,

Zo'n land waar ze in hun hele lange leven niet van hebben gedroomd.

Ja, midden in de lol, op het hoogtepunt van het complot,

Hij hoorde dat het schip zou ontploffen en dat er mijnen en ijs in het verschiet lagen.

En dat de kapitein een geobsedeerde maniak is, hij is gek en dronken, en iedereen amuseert elkaar

Een lege hoop die misschien zo, op volle snelheid, bij de hand is tot de lente.

Dat is het, dat is het.

Vereshchagin verlaat de lancering.

Laat het drijven, laat het drijven, laat het drijven zonder remmen.

Laat wie op dit feest vrolijke liederen wil zingen.

Vereshchagin verlaat de lancering en je zou er geen spijt van moeten krijgen.

Iemand zei: "Dit is een trein die in brand staat." en iemand: "Dit is een trein die langzamer gaat."

En iemand vroeg om de aarde te stoppen en zei dat hij eraf wilde.

Iemand zei "Schip van freaks" en "We kunnen nergens anders heen."

Iemand riep: "Ja, dit is de Titanic, die zo snel onder het ijs gaat."

Maar toen de alarmbel ging, was het een gelegenheid om gedichten te bedenken.

En de artiesten brulden en spuwden bloed en huilden als stieren in een slachthuis.

En vreugdekreten werden gehoord in de hal, en de schoener werd op en neer gegooid,

Wow, dit is een geweldige show, geweldige scene, alsjeblieft encore.

En nu, en nu verlaat Vereshchegin de boot.

Laat het drijven, laat het drijven, laat het drijven zonder remmen.

Laat wie op dit feest vrolijke liederen wil zingen,

Vereshchagin verlaat de lancering en je zou er geen spijt van moeten krijgen.

Half matroos, half Indiaas, half cowboy

En de schoener snelt naar de open zee, gekke harten kloppen wanhopig.

En hoewel het land niet zichtbaar is, zijn er nog voorraden wijn aan boord,

En om deze reden loopt het team en viert het de nacht ...

Nacht tot het einde.

Vereshchagin verlaat de boot,

Laat het drijven, laat het drijven, laat het drijven zonder remmen.

Laat wie op deze feestdag vrolijke liedjes wil zingen,

Vereshchagin verlaat de lancering en er is geen reden om er spijt van te hebben.