Ora che - Fred De Palma

Io che ti dico smettila mentre ti stringo i polsi

Se la fama non ti sfama poi finisce che ti ingozzi

Siamo immersi nel silenzio e nel rumore dei singhiozzi

Tu che piangi fino a perdere il colore dei tuoi occhi

Anche se eri via io ero tuo tu eri mia

E adesso a ripensarci che ironia

Ciò che ci faceva scaldare era soltanto la gelosia

Ora vederti con un altro tu non sai che gelo sia

Mi chiedo come tu possa pensare

Che non abbia fatto niente per noi due

Sarei ancora li con te a rovinarti la vita

Ora che voglio solo te e le altre no

So già che se non provo a prenderti ti mancherò

Sono un dipinto sopra il muro di Berlino

Fatto nel minuto prima che cadesse giù

Tu sei come un aquilone senza filo

Che vola via da un bambino triste a testa in su

E a furia di guardare cosa fanno gli altri sei finita ad annoiarti

Pensi la tua bellezza sia l’unica certezza che hai davanti

Ti stai arrampicando sugli specchi in cui ti guardi

Il mio cuore tra il martello e l’incudine

Dietro le porte del mio cuore c'è un macello, richiudile

Andiamo a vivere insieme in solitudine

Andiamo ad abitarla e trasformarla in abitudine

Mi chiedo come tu possa pensare

Che non abbia fatto niente per noi due

Sarei ancora li con te a rovinarti la vita

Ora che voglio solo te e le altre no

So già che se non provo a prenderti ti mancherò

Sono un dipinto sopra il muro di Berlino

Fatto nel minuto prima che cadesse giù

Tu sei come un aquilone senza filo

Che vola via da un bambino triste a testa in su

E sono solo adesso come il sole nell’universo

E ti dimentico, più ti penso

Si pensa che una stella cadente muoia all’istante

Per me sta solo andando a brillare da un’altra parte

Ik zeg je stop terwijl ik in je polsen knijp

Als roem je niet voedt, slokt het je uiteindelijk op

We zijn ondergedompeld in stilte en in het geluid van snikken

Jij die huilt totdat je de kleur van je ogen verliest

Zelfs als je weg was, was ik van jou, jij was van mij

En om er nu over na te denken, wat een ironie

Wat ons verwarmde was alleen jaloezie

Nu ik je met een ander zie, weet je niet hoe koud het is

Ik vraag me af hoe je kunt denken

Dat hij niets voor ons twee heeft gedaan

Ik zou nog steeds bij je zijn en je leven verpesten

Nu ik gewoon wil dat jij en de anderen dat niet willen

Ik weet al dat als ik je niet probeer te pakken, je me zult missen

Ik ben een schilderij boven de Berlijnse muur

Klaar in de minuut voordat het viel

Je bent als een draadloze vlieger

Dat vliegt weg van een verdrietig ondersteboven kind

En door te kijken naar wat andere mensen doen, verveelde je je uiteindelijk

Je denkt dat je schoonheid de enige zekerheid is die je voor je hebt

Je klimt op de spiegels waar je naar jezelf kijkt

Mijn hart tussen de hamer en het aambeeld

Achter de deuren van mijn hart is een slachthuis, sluit ze

Laten we in eenzaamheid samen gaan leven

Laten we daar gaan wonen en er een gewoonte van maken

Ik vraag me af hoe je kunt denken

Dat hij niets voor ons twee heeft gedaan

Ik zou nog steeds bij je zijn en je leven verpesten

Nu ik gewoon wil dat jij en de anderen dat niet willen

Ik weet al dat als ik je niet probeer te pakken, je me zult missen

Ik ben een schilderij boven de Berlijnse muur

Klaar in de minuut voordat het viel

Je bent als een draadloze vlieger

Dat vliegt weg van een verdrietig ondersteboven kind

En ik ben nu alleen als de zon in het universum

En ik vergeet je, hoe meer ik aan je denk

Men denkt dat een vallende ster op slag dood is

Voor mij gaat het gewoon ergens anders schijnen