Fenomeno - Fred De Palma

Hey, Fred, sei davvero tu?

L’altra sera ero al tuo concerto

Ero quello con la maglia blu col teschio

Che gridava le parole del testo

Guarda lo schermo

Ho la foto fatta insieme come immagine del desktop

Il video è venuto male perché ero emozionato

E non riuscivo a stare fermo, comunque piacere Francesco

È vero, eravamo pochi

Ma chissà se hai capito i nostri occhi dal palco

Eravamo come bimbi davanti a dei fuochi

Che dopo l’ultimo, sperano ce ne sia un altro

Come fai?

ti ho visto dopo il live che tiravi pugni al muro

E mi chiedevo come mai

E forse non sarà un granché

Ma da grande voglio essere un grande come te

Incontriamoci sopra un metrò

Sei felice?

ma come no?!

Sei un fenomeno

Senza le emozioni, no

Il respiro è solo un cronometro

Sei un fenomeno

Sono io, piacere Fred

Mi ricordo, cantavi le canzoni meglio di me

Bella la foto, peccato la mia faccia gonfia

Dai, facciamocene un’altra che la carico sui social

Non dovrei dirlo ma non è un buon momento

È come se intorno a me, tutto andasse molto lento

A volte penso che sta gente non capisca il mio talento

Ma non ti preoccupare, non rallento

È che il rap italiano è come sto vagone della metro

Guarda qua dentro

A malapena riusciamo a capire che stiamo dicendo

Tutti hanno qualcosa da dire anche quando stanno in silenzio

E come fai?

E dimmi dove vai?

Se sta gente non da valore a ciò che fai

E forse non sarà un granché

Ma non smetto fino a quando ce n'è uno come te

E se io adesso avrò quello che volevo

E se ce la farò, è a voi che io lo devo

Ripenso a quel metrò, in cui io davo meno

Valore a ciò che avevo, ma adesso lo so

Hé Fred, ben jij dat echt?

Laatst was ik bij je concert

Ik was degene in het blauwe shirt met de schedel

Wie riep de woorden van de tekst

Kijk naar het scherm

Ik heb de foto samen genomen als bureaubladafbeelding

De video is slecht geworden omdat ik opgewonden was

En ik kon niet stil zitten, maar ik hou van Francesco

Toegegeven, we waren met weinigen

Maar wie weet of je onze ogen vanaf het podium hebt begrepen

We waren als kinderen voor vuur

Dat ze na de laatste hopen dat er nog een komt

Hoe gaat het met u?

Ik zag je na de live ponsen tegen de muur

En ik vroeg me af waarom

En misschien zal het niet zo geweldig zijn

Maar als ik groot ben, wil ik net zo geweldig zijn als jij

Laten we afspreken in de metro

Je bent gelukkig?

maar hoe niet?!

Je bent geweldig

Zonder emoties, nee

Adem is slechts een stopwatch

Je bent geweldig

Ik ben het, alsjeblieft Fred

Ik herinner me dat je de liedjes beter zong dan ik

Mooie foto, jammer van mijn gezwollen gezicht

Kom op, laten we er nog een nemen en deze uploaden naar sociale media

Ik zou dit niet moeten zeggen, maar het is geen goede tijd

Het is alsof alles om me heen heel langzaam gaat

Soms denk ik dat deze mensen mijn talent niet begrijpen

Maar maak je geen zorgen, ik vertraag niet

Het is gewoon dat Italiaanse rap is alsof ik een metro ben

Kijk erin

We kunnen nauwelijks verstaan ​​wat we zeggen

Iedereen heeft iets te zeggen, zelfs als ze stil zijn

En hoe gaat het met jou?

En vertel me waar ga je heen?

Als je mensen bent, waardeer je niet wat je doet

En misschien zal het niet zo geweldig zijn

Maar ik stop niet totdat er een is zoals jij

En als ik nu krijg wat ik wilde

En als ik het haal, ben ik het aan jou verschuldigd

Ik denk terug aan die metro, waar ik minder gaf

Waarde voor wat ik had, maar nu weet ik het