Prevedibili - Francesco Gabbani

Ho una bomba

dentro il cuore

una bomba che fra poco, poco

esplode, esplode

I pensieri e le parole

non sanno quel

che in fondo

al cuore

accade, esplode

Ma ci pensi che strano

ci amiamo e ci odiamo

così

Come siamo fragili e prevedibili

Siamo tutti unici eppure simili

Ci perdiamo in faville che contano zero

ma fanno scintille

Che è bella la vita ci pensi

e intanto è già finita

C'è un oceano di apparenze

che piano, piano

tira tutti a fondo, a fondo

C'è una giungla nel cervello

una giungla

che se ci pensi

fa venire i brividi

i brividi «abadibidi»

Ma ci pensi che strano

ci amiano e ci odiamo

così

Come siamo fragili e prevedibili

Siamo tutti unici eppure simili

Ci perdiamo in faville che contano zero

ma fanno scintille

Che è bella la vita ci pensi

e intanto è già finita

Come siamo fragili e prevedibili

Siamo tutti unici eppure simili

Ci perdiamo in faville che contano zero

ma fanno scintille

Che è bella la vita ci pensi

e intanto è già finita

e intanto è già finita

Ma che è bella la vita ci pensi

e intanto è già finita

Come siamo fragili e prevedibili

Siamo tutti unici eppure simili

Ci perdiamo in faville che contano zero

ma fanno scintille

Che è bella la vita ci pensi

e intanto è già finita

ik heb een bom

in het hart

een bom zo snel, snel

explodeert, explodeert

Gedachten en woorden

dat weten ze niet

dat eigenlijk

naar het hart

gebeurt, het ontploft

Maar je denkt hoe vreemd

we houden van en haten elkaar

zoals dit

Hoe kwetsbaar en voorspelbaar zijn we

We zijn allemaal uniek en toch gelijkaardig

We verdwalen in vonken die nul tellen

maar ze maken vonken

Dat het leven mooi is als je erover nadenkt

en ondertussen is het alweer voorbij

Er is een oceaan van verschijningen

dat langzaam, langzaam

trekt iedereen naar de bodem, naar de bodem

Er is een jungle in de hersenen

een jungle

dan als je erover nadenkt

laat je rillen

de "abadibidi" rillingen

Maar je denkt hoe vreemd

zij houden van ons en wij haten elkaar

zoals dit

Hoe kwetsbaar en voorspelbaar zijn we

We zijn allemaal uniek en toch gelijkaardig

We verdwalen in vonken die nul tellen

maar ze maken vonken

Dat het leven mooi is als je erover nadenkt

en ondertussen is het alweer voorbij

Hoe kwetsbaar en voorspelbaar zijn we

We zijn allemaal uniek en toch gelijkaardig

We verdwalen in vonken die nul tellen

maar ze maken vonken

Dat het leven mooi is als je erover nadenkt

en ondertussen is het alweer voorbij

en ondertussen is het alweer voorbij

Maar denk eens aan het leven dat mooi is

en ondertussen is het alweer voorbij

Hoe kwetsbaar en voorspelbaar zijn we

We zijn allemaal uniek en toch gelijkaardig

We verdwalen in vonken die nul tellen

maar ze maken vonken

Dat het leven mooi is als je erover nadenkt

en ondertussen is het alweer voorbij