Foglie al gelo - Francesco Gabbani

Un fiore cade senza far rumore

Senza colpa né dolore

Senza chiedersi perché

Dal sonno prende forma un’illusione

Che la vita è un’occasione

E domani si offrirà

Cambia il cielo sopra di noi

Non c'è fretta e poi

Al risveglio il buio si spaventerà

Fra le mani una novità

La mia dignità

Come neve bianca al sole splenderà

Ritorneremo

Bianche foglie al gelo nudi senza peso

Ritroveremo

Chiuso in un cassetto un altro sogno arreso

Senza chiedersi perché

Ieri c’era e oggi non c'è

Leggero come un cambio di stagione

Voglia di ricominciare

Anche poco basterà

È come se non fosse mai successo

La bellezza di un inizio

Sembra non finire mai

Cambia il cielo sopra di noi

Non c'è fretta e poi

Al risveglio il buio si addormenterà

Fra le mani una novità

La mia dignità

Come neve bianca al sole splenderà

Ritorneremo

Bianche foglie al gelo nudi senza peso

Ritroveremo

Chiuso in un cassetto un altro sogno arreso

Senza chiedersi perché

Ieri c’era e oggi non c'è

Come foglie arrese

Senza più difese

Nonostante il vento siamo ancora appese

Gemme ormai dischiuse

Vene d’acqua e luce

Aspettando il sole mentre il cielo tace

Ritorneremo

Bianche foglie al gelo nudi senza peso

Ritroveremo

Chiuso in un cassetto un altro sogno arreso

Senza chiedersi perché

Ieri c’era e oggi non c'è

Een bloem valt stil

Zonder schuld of pijn

Zonder te vragen waarom

Een illusie krijgt vorm vanuit de slaap

Dat het leven een kans is

En morgen zal hij zichzelf aanbieden

Verander de lucht boven ons

Er is geen haast en dan

Als je wakker wordt, zal de duisternis bang zijn

Een noviteit in uw handen

Mijn waardigheid

Als witte sneeuw in de zon zal het schijnen

We zullen terugkomen

Wit berijpte bladeren naakt gewichtloos

We zullen weer vinden

Opgesloten in een la nog een overgegeven droom

Zonder te vragen waarom

Gisteren was er en vandaag is het niet

Licht als een seizoenswisseling

Wil je opnieuw beginnen?

Zelfs een klein beetje zal genoeg zijn

Het is alsof het nooit is gebeurd

De schoonheid van een begin

Het lijkt nooit te eindigen

Verander de lucht boven ons

Er is geen haast en dan

Bij het ontwaken valt de duisternis in slaap

Een noviteit in uw handen

Mijn waardigheid

Als witte sneeuw in de zon zal het schijnen

We zullen terugkomen

Wit berijpte bladeren naakt gewichtloos

We zullen weer vinden

Opgesloten in een la nog een overgegeven droom

Zonder te vragen waarom

Gisteren was er en vandaag is het niet

Zoals ingeleverde bladeren

Zonder meer verdedigingen

Ondanks de wind hangen we nog steeds

Edelstenen nu open

Aderen van water en licht

Wachten op de zon terwijl de lucht stil is

We zullen terugkomen

Wit berijpte bladeren naakt gewichtloos

We zullen weer vinden

Opgesloten in een la nog een overgegeven droom

Zonder te vragen waarom

Gisteren was er en vandaag is het niet