Duemiladiciannove - Francesco Gabbani

Duemila e diciannove sul bagnato ci piove

Odissea nello spazio ne ha mancati diciotto

Cappuccino e cornetto

Chi l’amore e chi il sesso

Ma il cornetto ha un difetto

Nel cappuccio si è rotto

Chi la fa se la gode

Duemila e diciannove

Non lo so fai un po' te

Al di là della norma del sistema sociale

(Cri cri cri, ci son troppe cicale)

Con un piede nel bene e una scarpa nel male

Dietro a queste parole dentro a cui ci perdiamo

Al di là del senso, del progetto immenso

Del concepimento, dell’essere umano

Ti amo

E se mi vuoi ti aspetto qui

Dietro quello che si vede

Tra la materia oscura

E un po' di stelle nelle vene

Io comunque resto qui

Sotto quello che si tocca

Nel cuore della lotta

Tra il sublime e il verme

Tra lo spirito e la carne

Due-mila-diciannove

Tra una paura gigante

E l’entusiasmo del principiante

Tra un sogno libero in volo

E il tremolio delle gambe stanche

Con una mano che ruba e un fondo schiena senza mutande

Saranno pregi e difetti

Distinzioni e progetti

Delusioni e confetti

Chi la fa se l’aspetti

Aspetti

E se mi vuoi ti aspetto qui

Dietro quello che si vede

Tra la materia oscura

E un po' di stelle nelle vene

Io comunque resto qui

Sotto quello che si tocca

Nel cuore della lotta

Tra il sublime e il verme

Tra lo spirito e la carne

Due-mila-diciannove

Due, zero, uno, nove

Due-mila-diciannove

Ciclo di rivoluzione

Un altro giro sopra al mondo

Due zero uno nove

Due-mila-diciannove

Ciclo di rivoluzione

Due-mila-diciannove

E tu chi sei?

Tu dove vai?

Tu come stai?

E tu come stai?

Un po' ridendo e un po' scherzando

Se ne è andato un altro anno

Tra la verità e l’inganno

Tra Natale e Capodanno

Io vorrei che nevicasse

Come nevica in un film

Che diventa tutto un po' più giusto e bello

Tutto a posto e molto meglio

E se mi vuoi ti aspetto qui

Dietro quello che si vede

Tra la materia oscura

E un po' di stelle nelle vene

Io comunque resto qui

Sotto quello che si tocca

Nel cuore della lotta

Tra il sublime e il verme

Tra lo spirito e la carne

Due-mila-diciannove

Tweeduizend negentien in de regen, het regent

A Space Odyssey miste achttien

Cappuccino en croissant

Wie houdt van en wie seks

Maar de croissant heeft een fout?

In de motorkap brak het

Wie het ook doet, geniet ervan

Tweeduizend negentien

Ik weet niet dat je een beetje doet

Voorbij de norm van het sociale systeem

(Cri cri cri, er zijn te veel krekels)

Met één voet in het goede en één schoen in het slechte

Achter deze woorden verdwalen we in

Voorbij de betekenis, het immense project

Van conceptie, van de mens

Ik houd van jou

En als je me wilt, zal ik hier op je wachten

Achter wat je ziet

Tussen de donkere materie

En een paar sterren in de aderen

Ik blijf toch hier

Onder wat je aanraakt

In het hart van de strijd

Tussen het sublieme en de worm

Tussen de geest en het vlees

Tweeduizendnegentien

Tussen een gigantische angst

En het enthousiasme van de beginner

Tussen een vrije droom tijdens de vlucht

En het trillen van vermoeide benen

Met een stelende hand en een onderrug zonder slipje

Er zullen sterke en zwakke punten zijn

Onderscheidingen en projecten

Teleurstellingen en confetti

Degenen die het doen als je het verwacht

Wacht

En als je me wilt, zal ik hier op je wachten

Achter wat je ziet

Tussen de donkere materie

En een paar sterren in de aderen

Ik blijf toch hier

Onder wat je aanraakt

In het hart van de strijd

Tussen het sublieme en de worm

Tussen de geest en het vlees

Tweeduizendnegentien

Twee, nul, één, negen

Tweeduizendnegentien

Revolutie cyclus

Nog een rit over de wereld

Twee nul een negen

Tweeduizendnegentien

Revolutie cyclus

Tweeduizendnegentien

Wie ben jij?

Waar ga je heen?

Hoe is het met je?

En hoe gaat het met jou?

Een beetje lachen en een grapje

Weer een jaar voorbij

Tussen waarheid en bedrog

Tussen Kerst en Nieuwjaar

Ik wou dat het sneeuwde

Alsof het sneeuwt in een film

Dat alles een beetje eerlijker en mooier wordt

Oke en veel beter

En als je me wilt, zal ik hier op je wachten

Achter wat je ziet

Tussen de donkere materie

En een paar sterren in de aderen

Ik blijf toch hier

Onder wat je aanraakt

In het hart van de strijd

Tussen het sublieme en de worm

Tussen de geest en het vlees

Tweeduizendnegentien