La strada - Francesco Gabbani

La strada per tornare a casa è sempre quella

Cambia la luminosità della mia stella

Far finta di essere felice non è poi come si dice

Così semplice per me

La strada la conosco bene, e invece sbaglio

Non riesco a mantenermi dritto mentre sbando

Mi sembra d’essere felice, ma lo stomaco tradisce

Le presunte verità

Guardando il cielo mi chiedo se ci sarà per me

Un po' di pace che duri un’eternità per me

In controluce passa veloce l’anima

Cerca la pace, pace, pace

La strada ha mille specchi ed io mi sto osservando

In piedi dietro ad una curva del mio sguardo

Chiedo a me stesso: «Sei felice?»

Ma il riflesso non mi dice

Quale sia la verità

Guardando il cielo mi chiedo se ci sarà per me

Un po' di pace che duri un’eternità per me

In controluce passa veloce l’anima

Cerca la pace, pace, pace

Ma corre il tempo, cambia il vento ma non passerà

Il senso d’inquietudine che dà

Forse proprio come fa la pioggia cade, non lo so

Per un motivo in fondo esisterò

Guardando il cielo mi chiedo se ci sarà per me

Un po' di pace che duri un’eternità per me

In controluce passa veloce l’anima

Cerca la pace, pace, pace

Cerca la pace, pace, pace

Cerca la pace, pace, pace

De weg terug naar huis is altijd hetzelfde

Verander de helderheid van mijn ster

Doen alsof je gelukkig bent, is niet wat ze zeggen

Zo simpel voor mij

Ik ken de weg goed, en in plaats daarvan heb ik het mis

Ik kan mezelf niet recht houden terwijl ik afdrijf

Ik lijk gelukkig te zijn, maar mijn maag verraadt

De vermeende waarheden

Als ik naar de lucht kijk, vraag ik me af of die er voor mij zal zijn

Een beetje rust die een eeuwigheid duurt voor mij

Tegen het licht gaat de ziel snel voorbij

Zoek vrede, vrede, vrede

De weg heeft duizend spiegels en ik observeer mezelf

Staand achter een bocht in mijn blik

Ik vraag mezelf af: "Ben je gelukkig?"

Maar de reflectie vertelt me ​​niet

Wat is de waarheid

Als ik naar de lucht kijk, vraag ik me af of die er voor mij zal zijn

Een beetje rust die een eeuwigheid duurt voor mij

Tegen het licht gaat de ziel snel voorbij

Zoek vrede, vrede, vrede

Maar de tijd verstrijkt, de wind verandert maar hij gaat niet voorbij

Het gevoel van rusteloosheid dat het geeft

Misschien hoe de regen valt, ik weet het niet

Om een ​​reden zal ik in principe bestaan

Als ik naar de lucht kijk, vraag ik me af of die er voor mij zal zijn

Een beetje rust die een eeuwigheid duurt voor mij

Tegen het licht gaat de ziel snel voorbij

Zoek vrede, vrede, vrede

Zoek vrede, vrede, vrede

Zoek vrede, vrede, vrede