СЛОВА - ФОГЕЛЬ

Я с каждым днем все больше

Думаю о прошлом

Как мечтал о том, чтоб

Все вдруг изменить

Среди других прохожих

Так на меня похожих

Не меньше и не больше

Я не стал другим

Мы просто строим планы

Сами себя обманываем

Ох, если бы меняли все одни слова

Ох, если бы меняли хотя б что-нибудь слова

С сигаретой во рту стою думаю:

«Сколько раз я хотел бросить?

»

Я мечтал весь июль провести на югах

За окном уже осень

И вдруг вспомнил, каким хотел быть

Когда мне было лет еще восемь

Мечтал быть свободным и взрослым

Но, с*ка, куда та свобода заносит?

Сколько копил на машину, как будто с картинки красивой

Все в том же троллейбусе синем

Все, те же «районы, жилые массивы»

И я все такой же уставший без сил

Стою среди того, что так сильно бесило

Звонила мама: «Ну как ты?

», – спросила

Прости, мам, не стал тем, кого ты растила

Я беру денег в долг у друга

Чтоб отдать другому другу

Раскидать долги, чтоб оказаться снова в них

Чтоб снова раскидать, и так по кругу

Люди говорят, что надо

Найти ту, что будет рядом

Хотя какие отношения могут быть

Когда ты сам в себе не можешь навести порядок?

Внутри так пусто

И время катится как будто бы на бустере

Лишь пустота и я

Пусто, так пусто

Я с каждым днем все больше

Думаю о прошлом

Как мечтал о том, чтоб

Все вдруг изменить

Среди других прохожих

Так на меня похожих

Не меньше и не больше

Я не стал другим

Мы просто строим планы

Сами себя обманываем

Ох, если бы меняли все одни слова

Ох, если бы меняли хотя б что-нибудь слова

Ik ben meer en meer elke dag

Denkend aan het verleden

Waar ik van droomde

Plotseling verandering

Onder andere voorbijgangers

Zo vergelijkbaar met mij

Niet minder en niet meer

ik ben niet veranderd

We zijn net plannen aan het maken

We bedriegen onszelf

Oh, als alle dezelfde woorden veranderden

Oh, als ze tenminste iets veranderd hebben woorden

Met een sigaret in mijn mond sta ik te denken:

“Hoe vaak heb ik al willen stoppen?

»

Ik droomde ervan om heel juli in het zuiden door te brengen

Buiten is het al herfst

En ineens herinnerde ik me wat ik wilde worden

Toen ik acht jaar oud was

Droomde ervan vrij en volwassen te zijn

Maar trut, waar blijft die vrijheid?

Hoeveel ik heb gespaard voor een auto, als van een mooie foto

Allemaal in dezelfde blauwe trolleybus

Allemaal dezelfde "wijken, woonwijken"

En ik ben nog steeds moe zonder kracht

Ik sta midden in wat me zo kwaad maakte

Mama riep: “Nou, hoe gaat het met je?

", vroeg

Het spijt me, mam, ik ben niet degene geworden die je hebt opgevoed

Ik leen geld van een vriend

Om aan een andere vriend te geven

Schulden spreiden om er weer in te zitten

Om weer te strooien, enzovoort in een cirkel

Mensen zeggen dat ze nodig hebben

Vind degene naast je

Hoewel wat een relatie kan zijn?

Wanneer kun je zelf geen orde brengen?

Het is zo leeg van binnen

En de tijd rolt als op een booster

Gewoon leegte en ik

Leeg, zo leeg

Ik ben meer en meer elke dag

Denkend aan het verleden

Waar ik van droomde

Plotseling verandering

Onder andere voorbijgangers

Zo vergelijkbaar met mij

Niet minder en niet meer

ik ben niet veranderd

We zijn net plannen aan het maken

We bedriegen onszelf

Oh, als alle dezelfde woorden veranderden

Oh, als ze tenminste iets veranderd hebben woorden