Снег - Ева Польна

Это как бороться с наступлением темноты

Удержать пытаясь ладонями свод небес

Это громче крика, отчаянье пустоты

Это словно в невесомости свой теряешь вес

Это как нечаянный детский страх

Я прошу не он, только бы не он

Как не потерять себя в этих снегах

Снег летит как попало, диктор твердит - циклон

Едва дыша, и тихо так что слышно как поет душа

Шепчу себе иди.

Пока решимость есть в моей груди

Не дыша на самом краешке замереть

Лишь бы этот яркий свет никогда не гас

Ну а если мне дотла суждено сгореть

Я прошу только б это было последний раз…

Это снова и снова моя душа поет

Это самый желанный на свете по кругу бег

И пусть доктор твердит, как всегда

Что само пройдет

Лишь бы не перестал как попало падать снег

Едва дыша, и тихо так что слышно как поет душа

Шепчу себе иди.

Пока решимость есть в моей груди

Едва дыша, и тихо так что слышно как поет моя душа

Шепчу себе иди.

Пока решимость есть в моей груди

Едва дыша, и тихо так что слышно как поет моя душа

Шепчу себе иди.

Пока решимость есть в моей груди

Это как бороться с наступлением темноты

Удержать пытаясь ладонями свод небес

Het is alsof je vecht tegen het begin van de duisternis

Proberen het gewelf van de hemel vast te houden met je handpalmen

Het is luider dan een schreeuw, de wanhoop van de leegte

Het is als afvallen in gewichtloosheid

Het is als een onverwachte kinderangst

Ik vraag het hem niet, als hij het maar niet was

Hoe je jezelf niet verliest in deze sneeuw

Sneeuw vliegt willekeurig, herhaalt de omroeper - een cycloon

Nauwelijks ademend en stil zodat je de ziel kunt horen zingen

Ik fluister tegen mezelf: ga.

Zolang er vastberadenheid in mijn borst zit

Zonder op de rand te ademen om te bevriezen

Als dit felle licht maar nooit uitgaat

Nou, als ik voorbestemd ben om tot op de grond af te branden

Ik vraag alleen dat dit de laatste keer is...

Het is keer op keer mijn ziel zingt

Het is de meest begeerde ronde ter wereld

En laat de dokter maar blijven herhalen, zoals altijd

Wat gaat er voorbij?

Zolang de sneeuw niet stopt met vallen

Nauwelijks ademend en stil zodat je de ziel kunt horen zingen

Ik fluister tegen mezelf: ga.

Zolang er vastberadenheid in mijn borst zit

Nauwelijks ademend en stil zodat je mijn ziel kunt horen zingen

Ik fluister tegen mezelf: ga.

Zolang er vastberadenheid in mijn borst zit

Nauwelijks ademend en stil zodat je mijn ziel kunt horen zingen

Ik fluister tegen mezelf: ga.

Zolang er vastberadenheid in mijn borst zit

Het is alsof je vecht tegen het begin van de duisternis

Proberen het gewelf van de hemel vast te houden met je handpalmen