Velvet - Эрнесто Заткнитесь

Я последний раз плакал над каким-то там фильмом,

Воскресный полдень — это мой камрад.

Странствующий по документам на чужих ФИО,

Двигаю в сторону улицы Жуковского.

Чувствую в толпе себя сербом в Косово.

Многолюдие, любовь без,

Такого сбора не был повод.

Ссал на любой парад военной техники,

Ссал тем на экран тем, кто это зрит в телике.

С восторгом, ищу отличая,

Меж слоган Крым наш и с Востоном.

В телевизоре пахнет войной,

Не для этого я молодой.

В телевизоре пахнет войной,

Но не для этого я молодой.

Но мы — типо рабы, мы — типо рабы.

Е!

Диссиденство в Троянской кобыле,

И не плохо сидится вроде и так,

А то вылезем, а там не Троя, а Воркута!

Накинув капюшон стану коброобразен.

Кто-то заляпал граффити с Бодровым, мрази.

Припев:

Жизнь — мой вельветовый батл!

Жизнь — это мой вельветовый батл!

Жизнь — мой вельветовый батл,

Перепрыгивал и падал.

Солнце царит в прихожей, а люди

Его прикосновения, не заметили вовсе.

И проделанный путь был так изысканно труден,

Так долог и в итоге возле трюмо очутилось то Солнце.

Согрело густого бесцветья обои,

Но не дрогнул ни один из мозга отделов,

Люди были заняты только собою.

На районе Лобачевский громко плачет,

Его слёзы — это числа Фибоначи.

Пространство и кривизну —

Доказывать быдлу в *изду.

На Руси, чем ты странней

— тем *бало на бизи,

Дружи с головой, Nirvana, Leasy.

Эй, всё кто меня знает — замрите!

Припев:

Жизнь — мой вельветовый батл!

Жизнь — это мой вельветовый батл!

Жизнь — мой вельветовый батл,

Перепрыгивал и падал.

Это видео?

Я позировал для фото, бл*дь.

Эй, че ты зачитал там мимо такта?

Мой флоу — лабиринт Минотавра.

Вот это пафосно, *ля, зайдёт напомни, я *издюков,

Че там хорошего по рифме лезвие веков,

Хорошо, будет лезвие веков тут,

Хорошо, что взял с собой кофту.

Подождите, я читал про вас в газете!

Вы всеми забытый исполнитель!

Вам 40 и у вас 40 человек на концерте.

Я той газетою жопу вытер.

Пошел ты на х*й, твой прах на ветер,

Я той газетою жопу вытер.

То есть, как это 40, а какой еще год?

2029. Город Питер.

De laatste keer dat ik huilde om een ​​of andere film,

Zondagmiddag is mijn kameraad.

Dwalend door documenten in buitenlandse namen,

Ik ga richting Zhukovsky straat.

Ik voel me als een Serviër in Kosovo in de menigte.

Menigte, liefde zonder,

Er was geen reden voor een dergelijke verzameling.

pissed op een parade van militaire uitrusting,

Boos op het scherm voor degenen die het op tv kijken.

Met verrukking zoek ik naar een verschil,

Tussen de slogan Krim is van ons en met het Oosten.

De tv ruikt naar oorlog

Daar ben ik niet jong voor.

De tv ruikt naar oorlog

Maar daar ben ik niet jong voor.

Maar we zijn als slaven, we zijn als slaven.

e!

Dissidentie in de Trojaanse merrie,

En zo past het niet slecht,

En dan gaan we naar buiten, en daar is niet Troje, maar Vorkuta!

Als ik de motorkap opgooi, word ik een cobra.

Iemand smeerde graffiti met Bodrov, uitschot.

Refrein:

Het leven is mijn fluwelen strijd!

Het leven is mijn fluwelen strijd!

Het leven is mijn fluwelen strijd

Sprong en viel.

De zon regeert in de gang, en mensen

Zijn aanraking werd helemaal niet opgemerkt.

En het pad dat werd genomen was zo buitengewoon moeilijk,

Het duurde dus lang en als gevolg daarvan verscheen de zon bij de kaptafel.

Verwarmd dik kleurloos behang,

Maar geen van de hersenafdelingen haperde,

Mensen waren alleen met zichzelf bezig.

Lobatsjevski huilt luid in de wijk,

Zijn tranen zijn Fibonacci-getallen.

Ruimte en kromming -

Om te bewijzen aan de redneck * izdu.

In Rusland, de vreemdeling die je bent

- dus *balo op bizi,

Wees vrienden met je hoofd, Nirvana, Leasy.

Hé, iedereen die me kent - bevriezen!

Refrein:

Het leven is mijn fluwelen strijd!

Het leven is mijn fluwelen strijd!

Het leven is mijn fluwelen strijd

Sprong en viel.

Deze video?

Ik poseerde voor een foto, verdomme.

Hé, wat heb je daar uit de maat gelezen?

Mijn stroom is het labyrint van de Minotaurus.

Dit is zielig, * la, herinner me, ik * izdyukov,

Wat is goed in rijm, het blad van eeuwen,

Nou, er zal hier een mes van eeuwen zijn,

Het is maar goed dat ik een trui mee heb genomen.

Wacht, ik las over je in de krant!

Jij bent de vergeten artiest!

Je bent 40 en je hebt 40 mensen bij het concert.

Ik veegde mijn kont af met die krant.

Neuk je, je as in de wind,

Ik veegde mijn kont af met die krant.

Dat wil zeggen, hoe is het 40, en wat is nog een jaar?

2029. Stad St. Petersburg.