Исчезни - Эрнесто Заткнитесь

Пожалуйста, серьёзно, молю тебя, исчезни

Оставь меня в покое, мне знаком этот обман

Я снова спрячу чувства, как Gillette — наборы лезвий

И вылетит из Внуково седой аэроплан

Сдавай свои зачёты, обнимай чужие плечи

Я простой российский школьник, только мне уже тридцал

Если что-то хоть в тебе ещё осталось человечье

Отпусти меня из селфи у обманутых зеркал

Прекрати мне в сторис намекать что я не уникален

Что другие разделяли твоё время на свой член

Отпусти меня из парков, кафетериев и спален

Без любви твоей паршиво, но твоя любовь — мой плен,

Но твоя любовь мой замок в нём я Ашер

В нём я собственность твоих петлями выкрученных кос

Ты так часто шутишь, как ты скоро рухнешь в чёрный ящик,

Но ты тянешь всех сама туда, твой позвоночник — трос

Дьяволица с таким личиком, что хочется заплакать

Ты придумала сама все эти раны на душе

Я другим был в твои годы, накрахмаленную скатерть

Я мечтал стелить с любимой, в полной света тишине

Я прошу тебя, но что эти слова тебе?

Я больше

Умоляю обстоятельства, реальность между строк

Я бы так хотел любить тебя и верить, но похоже

Наступает час финала, и судьба берёт виток

Alsjeblieft, serieus, ik smeek je, verdwijn

Laat me met rust, ik ken dit bedrog

Ik zal mijn gevoelens weer verbergen zoals Gillette - sets mesjes

En een grijsharig vliegtuig zal opstijgen vanaf Vnukovo

Overhandig je tests, knuffel de schouders van andere mensen

Ik ben een simpele Russische schooljongen, alleen ben ik al dertig

Als er nog iets menselijks in je is

Bevrijd me van de selfie bij de bedrogen spiegels

Stop met hints naar mij in verhalen dat ik niet uniek ben

Dat anderen je tijd in hun lul verdeelden

Laat me uit parken, cafetaria's en slaapkamers

Het is beroerd zonder jouw liefde, maar jouw liefde is mijn gevangene,

Maar jouw liefde is mijn kasteel daarin ben ik Asher

Daarin ben ik het eigendom van je gedraaide vlechten

Je maakt zo vaak grapjes, hoe snel je in een zwarte doos belandt,

Maar je trekt zelf iedereen daarheen, je ruggengraat is een kabel

Een duivelin met een gezicht waarvan je wilt huilen

Je kwam met al deze wonden op je ziel

Ik was anders op jouw leeftijd, een gesteven tafelkleed

Ik droomde ervan om met mijn geliefde te liggen, in stilte vol licht

Ik vraag het je, maar wat zijn deze woorden voor jou?

ik meer

Ik smeek omstandigheden, realiteit tussen de regels

Ik zou zo graag van je houden en geloven, maar het lijkt erop

Het uur van de finale komt, en het lot neemt een wending