Сервизы / Слякоть - Эрнесто Заткнитесь

Как правильно летать, увы, не сказано нигде.

Бесфундаментнаялимита на безымянной высоте.

Что мне остается?

Припев:

Я должен сочинять поверх этого,

Писать стихи поверх этого.

Я должен рэповать поверх этого,

Должен батлить поверх этого.

Научусь загодя на каждой из выверенных троп,

Ожидать передряг, понимать, что дни всегда серпантин,

По которому крадется твоих ожиданий отряд.

И чтоб обрести стоицизм,

Держи выстрелы мисс,

Вмиг могут обрушить верениц

Лучших боевых единиц.

Чтоб как-то, чуть-чуть отвлечься,

Год за годом поедаю пуд соли,

Моряк без шхуны или яхты,

Вот пара траекторий моих love story.

Девушки к которым я относился

Наиболее по-хамски,

С отчаянной прытью зверья

В любви мне клялись других громогласней!

Те же, кому я дарил оригами свиданий,

Не скупился на трафик метафор —

Выбирали тафгаев, безвкусных, как тофу,

Меня отправляя в нокауты травли.

Подосенних небес воспаленной кувалдой.

Я наблюдаю Петербуржский районный испуганный пруд.

Утки гладь его крыльями пристально бьют.

Будто где-то вдали стрельба автоматов.

И что я должен?

Я должен сочинять поверх этого,

Поверх этого, поверх этого!

Припев:

Я должен сочинять поверх этого,

Писать стихи поверх этого.

Я должен рэповать поверх этого,

Должен батлить поверх этого.

Небо закатами исшито, под ней — вереница,

Тоска, как репетитор, но я не сдам позиций.

Роняют сервизы мысли в людскую слякоть,

Роналдо в 2005, забить, заплакать.

Никто не озабочен, как детализирован иний,

Твоих стихов и текстов,

Им нужен просто образ интеллигентного повеса!

И голос, че ты над каждым прилагательным, э-э.

Как пишется суббота затемно,

Пусть чернила чилят, куда глаза глядят,

Будь чуток попроще, пора зарабатывать.

Не, мир слишком прекрасен,

Чтоб его конспектировать наспех.

Черный человек, ну-ка съ*бался!

Прилетай ко мне добрый Каспер.

И ты пытаешься на двух стульях усидеть,

Годы лучшие транжиря, как Ройс с Боруссией,

Тебя не принимают ни в поэтических,

Ни в хип-хоп кругах и не *изди сейчас.

Мне тесновато в кругах, я мечу наносферу,

Мой стайл сталь, нервы ферм.

Не творю на языке баклажанно-головых,

Лишь бы тех, кто слог изящный уважал про враловы.

Здесь нет, чтобы шел за мною, как галл,

Ибо избранным нуарно, ибо избранным нуар.

Если мир в разгар курса Модано,

Я студент первокурсник матфака,

Я не в роли ботана.

Will Hunting прогульщик маверфака.

Припев:

Я должен сочинять поверх этого,

Писать стихи поверх этого.

Я должен рэповать поверх этого,

Должен батлить поверх этого.

Я должен сочинять поверх этого,

Писать стихи поверх этого,

Рэповать поверх этого,

Но как правильно летать, увы, не сказано нигде,

Бесфундаментная лимита на безымянной высоте.

Hoe te vliegen, helaas, wordt nergens gezegd.

Funderingsloze limiet op een niet nader genoemde hoogte.

Wat blijft er voor mij over?

Refrein:

Ik moet daarbovenop nog componeren

Schrijf er poëzie op.

Ik moet hier over rappen

Moet daar bovenop vechten.

Ik zal van tevoren leren over elk van de geverifieerde paden,

Verwacht problemen, begrijp dat de dagen altijd kronkelig zijn,

Waardoor een onthechting van je verwachtingen sluipt.

En om stoïcisme te verwerven,

Houd schoten mis

In een oogwenk kunnen ze de snaren neerhalen

De beste gevechtseenheden.

Op de een of andere manier, een beetje afleiding,

Jaar na jaar eet ik een poedel zout,

Een zeeman zonder schoener of jacht,

Hier zijn een paar van mijn liefdesverhaaltrajecten.

De meisjes die ik heb behandeld

Meest onbeleefd

Met de wanhopige behendigheid van het beest

Ze zwoeren me luider dan anderen!

Degenen aan wie ik origami dadels gaf,

Ik heb niet beknibbeld op het verkeer van metaforen -

Ze kozen voor stoere jongens, smakeloos als tofu,

Stuurt me naar pesten knock-outs.

Herfstluchten met een ontstoken voorhamer.

Ik kijk naar de angstige vijver van de wijk Petersburg.

Eenden strelen zijn vleugels aandachtig slaan.

Alsof er ergens in de verte machinegeweren afvuren.

En wat moet ik?

Ik moet daarbovenop nog componeren

Over dit, over dit!

Refrein:

Ik moet daarbovenop nog componeren

Schrijf er poëzie op.

Ik moet hier over rappen

Moet daar bovenop vechten.

De lucht is genaaid met zonsondergangen, eronder is een touwtje,

Verlangen, als een leraar, maar ik zal mijn posities niet opgeven.

Ze laten gedachtediensten vallen in menselijke modder,

Ronaldo in 2005, scoren, huilen.

Het maakt niemand uit hoe gedetailleerd het blauw is

Uw gedichten en teksten,

Ze hebben alleen het imago van een intelligente hark nodig!

En de stem, waarom ben je boven elk bijvoeglijk naamwoord, uh.

Hoe schrijf je zaterdag in het donker

Laat de inkt afkoelen waar de ogen kijken

Wees een beetje eenvoudiger, het is tijd om te verdienen.

Nee, de wereld is te mooi

Om het haastig te schetsen.

Zwarte man, rot op!

Kom naar me toe, beste Casper.

En je probeert op twee stoelen te zitten,

De beste jaren, zoals Royce bij Borussia,

Je wordt niet geaccepteerd in poëtisch,

Niet in hiphopkringen en niet *out now.

Ik ben een beetje krap in cirkels, ik gooi een nanosfeer,

Mijn stijl is staal, de zenuwen van boerderijen.

Ik creëer niet in de taal van auberginekoppen,

Al was het maar degenen die de elegante stijl van de leugenaar respecteerden.

Er is hier niemand die mij volgt als een Galliër,

Voor de gekozen noir, voor de gekozen noir.

Als de wereld op het hoogtepunt van Modano's koers staat,

Ik ben een eerstejaars student van de Faculteit Wiskunde,

Ik ben niet in de rol van een nerd.

Will Hunting spijbelt maverfak.

Refrein:

Ik moet daarbovenop nog componeren

Schrijf er poëzie op.

Ik moet hier over rappen

Moet daar bovenop vechten.

Ik moet daarbovenop nog componeren

Schrijf er poëzie op

Rap erover

Maar hoe te vliegen, helaas, wordt nergens gezegd,

Fundamentloze limiet op anonieme hoogte.