Wird es sein? - Eric Fish

Als ich auf dem Dach einst saß,

und das zähe Fleisch der blauen Taube aß,

pickte mir ein Spatz in die Hand.

Sprah zu mir «Im Zweifelsfall

kommt Hochmut vor dem Fall.

Bin ich dir nicht mehr gut genug?»

Ich mach mal lieber einen Schritt zur Seite,

raus aus dem Gleis.

Undlauf mal wieder über Stock und Steine,

denn niemand weiß, denn niemand weiß.

Wird es einst so sein,

dass ich die Sterne wirklich greifen kann?

Kann auch sein, sie sind zu heiß

und ich vrbrenn mich dran.

So mach ich lieber eine Kerze an.

Als ich auf dem Thron einst saß,

und der Thron war ganz und gar aus Glas,

fiel vom Herzen mir ein großer Stein.

Doch der Stein fiel auf den Thron.

Tausend Scherben sprachen Hohn,

Ehrgeiz und Zufriedenheit.

Ich mach mal lieber einen Schritt zur Seite,

raus aus dem Gleis.

Undlauf mal wieder über Stock und Steine,

denn niemand weiß, denn niemand weiß.

Wird es einst so sein,

dass ich die Sterne wirklich greifen kann?

Kann auch sein, sie sind zu heiß

und ich vrbrenn mich dran.

So mach ich lieber eine Kerze an.

Als ich das Versprechen gab,

so zu sein, dass ich mich selbst noch mag,

meinte ich es wohl nicht ernst genug.

Stehe so oft vor dem Fall.

Seh die Zeichen überall.

Es ist Zeit wieder hier zu sein.

Ich mach mal lieber einen Schritt zur Seite,

raus aus dem Gleis.

Undlauf mal wieder über Stock und Steine,

denn niemand weiß, denn niemand weiß.

Wird es einst so sein,

dass ich die Sterne wirklich greifen kann?

Kann auch sein, sie sind zu heiß

und ich vrbrenn mich dran.

So mach ich lieber eine Kerze an.

Toen ik een keer op het dak zat

en at het taaie vlees van de blauwe duif,

een mus pikte mijn hand.

Zei tegen mij "Bij twijfel"

trots komt voor een val.

Ben ik niet meer goed genoeg voor je?"

Ik zet liever een stap opzij

van de baan gaan.

En weer rennen over heuvel en dal,

omdat niemand het weet, omdat niemand het weet.

Zal het ooit zo zijn

dat ik echt naar de sterren kan reiken?

Het kan ook zijn dat ze te warm zijn

en ik brand mezelf op.

Dus ik steek liever een kaars aan.

Toen ik een keer op de troon zat

en de troon was geheel van glas gemaakt,

een grote steen viel uit mijn hart.

Maar de steen viel op de troon.

Duizend scherven spraken minachting,

ambitie en tevredenheid.

Ik zet liever een stap opzij

van de baan gaan.

En weer rennen over heuvel en dal,

omdat niemand het weet, omdat niemand het weet.

Zal het ooit zo zijn

dat ik echt naar de sterren kan reiken?

Het kan ook zijn dat ze te warm zijn

en ik brand mezelf op.

Dus ik steek liever een kaars aan.

Toen ik de belofte deed

om zo te zijn dat ik mezelf nog steeds leuk vind,

Ik bedoelde het waarschijnlijk niet serieus genoeg.

Ga zo vaak de val in.

Zie overal de borden.

Het is tijd om terug te zijn.

Ik zet liever een stap opzij

van de baan gaan.

En weer rennen over heuvel en dal,

omdat niemand het weet, omdat niemand het weet.

Zal het ooit zo zijn

dat ik echt naar de sterren kan reiken?

Het kan ook zijn dat ze te warm zijn

en ik brand mezelf op.

Dus ik steek liever een kaars aan.