Schönheit - Eric Fish

Ach liebste, lass uns eilen

Ach liebste, lass uns eilen, wir haben zeit

Es schadet das verweilen

Das verweilen uns beiderseit

Der edlen schönheit gaben fliehn fuß für fuß

Bis alles was wir haben, was wir haben

Verschwinden muß

Der wangen zier verbleichet, das haar wird greis

Der äuglein feuer weichet, die brunst wird eis

Das mündlein von korallen wird ungestalt

Schönheit dieser welt vergehet

Wie ein wind, der niemals steht

Wie die blume, die kaum blüht

Auch schon zur erde sieht

Wie die welle, die den weg bald nimmt

Der hände schnee verfallen und du wirst alt

Drum lass uns jetzt genießen

Der jugend frucht, eh wir dann folgen müssen

Der jahre flucht

Wo du dich selber liebest, da liebe mich

Das was du gäbest, verlör auch ich

Was soll ich klagen, welt ist wind

Ist blum, ist tragen

Der wangen zier verbleichet, das haar wird greis

Der äuglein feuer weichet, die brunst wird eis

Das mündlein von korallen, verschwinden muß

Oh lieverd, laten we opschieten

Oh lieverd, laten we opschieten, we hebben tijd

Het doet pijn om te blijven hangen

Die stilstaan ​​bij ons allebei

De nobele schoonheid gaf voet aan voet weg

Tot alles wat we hebben, wat we hebben

moet gaan

Het ornament van de wangen vervaagt, het haar wordt oud

De kleine oogjes maken plaats voor vuur, warmte verandert in ijs

De kleine mond van koraal wordt vervormd

De schoonheid van deze wereld is weg

Als een wind die nooit stopt

Zoals de bloem die nauwelijks bloeit

Kijkt ook down to earth

Zoals de golf die snel de weg neemt

De handen vallen sneeuw en je wordt oud

Dus laten we nu genieten

De vrucht van de jeugd voordat we moeten volgen

De vlucht van de jaren

Waar je van jezelf houdt, hou van mij

Wat jij geeft, verlies ik ook

Waar moet ik over klagen, de wereld is wind

Is bloem, draagt

Het ornament van de wangen vervaagt, het haar wordt oud

De kleine oogjes maken plaats voor vuur, warmte verandert in ijs

De kleine mond van koralen, moet verdwijnen