Spacer - Eldo

Ciepła wiosenna noc mijam filary

Górą jeżdżą pociągi, mur oznaczył Keramik

Przy szpitalu, w którym leżał kiedyś Piotrek

Śpiące Powiśle rozwidlenie Solca i Dobrej

Lubię włóczyć się po mieście, wiesz o tym doskonale

Przy świetle latarń, by myśleć o moim mieście

I mam nadzieję, że nie boisz się deszczu

Wyjdź z domu, spokój znajdź w powietrzu

W deszczu miasta oddech, na twarzy krople

W noce pełne inspiracji zmieniam swe bezsenne noce

Gdzieś na mieście brat w swoim taxi

Światłami kroi mgłę, ktoś może nad literami

Próbuje przegnać sen, gapi się w sufit

Próbuje znaleźć sens lub chce do snu się zmusić

Ktoś kogoś rzucił, ktoś płacze, ktoś się kocha, ktoś bije

Ktoś odgania stres tańcem

Ty daj mi rękę, chodźmy na spacer

Warszawską wiosenną, ciepłą nocą, która dla nas płacze

Spacer przez ulice, aleje, place

Wiosenną nocą która płacze

Chodź ze mną, razem przywitamy dzień nad Wisłą

Jutro zagadką, za to tej nocy może zdarzyć się wszystko

Żyję dla takich chwil kiedy bierzesz haust powietrza

I krzyczysz chwilo proszę bądź wieczna

Jestem zuchwały, bezczelny, zachłanny i co?

Od kiedy pamiętam chciałem zobaczyć wszystko

Karmię wiecznie głodny brzuch namiętności

Razem z Erato słowa na drodze ku nieśmiertelności

Może to dziwne ale lubię noce

Lubię ten mrok który narasta jak już zniknie Słońce

Ty odwiedzasz we śnie świat jak z bajki

Ja wydeptuję ulice zapisuje tuszem puste kartki

Trzecią pokazują już zegarki

Krople kapią, łzy płyną, ktoś komuś w oczy patrzy

Powietrze elektryczne, pełne emocji w twoim pokoju

Kiedy słuchasz efektów tej nocy

Słyszę kroki, ktoś wyrósł jak z podziemi, słyszę

Dobry wieczór, dokumenty, ręce wyjmij z kieszeni

Een warme lentenacht passeer ik de pilaren

Treinen rijden naar boven, de muur is gemarkeerd door Keramik

In het ziekenhuis waar Piotrek ooit lag

Slapen Powiśle, de splitsing van Solec en Dobra

Ik hou ervan om door de stad te dwalen, dat weet je heel goed

Bij het licht van de lantaarns om aan mijn stad te denken

En ik hoop dat je niet bang bent voor de regen

Ga het huis uit, vind rust in de lucht

In de regen van de stad, adem, druppels op het gezicht

Ik verander mijn slapeloze nachten in nachten vol inspiratie

Ergens in de stad, een broer in zijn taxi

Hij snijdt de mist met lichten, iemand misschien over de letters

Hij probeert de slaap weg te jagen, staart naar het plafond

Hij probeert het te begrijpen of hij wil zichzelf dwingen om te slapen

Iemand heeft iemand gedumpt, iemand huilt, iemand vrijt, iemand slaat

Iemand neemt stress weg door te dansen

Geef me je hand, laten we gaan wandelen

Een warme lentenacht in Warschau die om ons huilt

Loop door de straten, lanen, pleinen

Op een lentenacht die huilt

Kom met me mee, samen verwelkomen we de dag op de rivier de Vistula

Morgen is een mysterie, maar vanavond kan alles gebeuren

Ik leef voor momenten als deze wanneer je een ademteug ademt

En je schreeuwt voor een moment, wees alsjeblieft eeuwig

Ik ben gedurfd, brutaal, hebzuchtig en wat?

Al sinds ik me kan herinneren, wil ik alles zien

Ik voed de altijd hongerige buik van passie

Samen met Erato, woorden op weg naar onsterfelijkheid

Misschien is het raar, maar ik hou van nachten

Ik hou van de duisternis die groeit als de zon verdwijnt

In een droom bezoek je een wereld als uit een sprookje

Ik loop door de straten, inkt lege pagina's

De derde laat de horloges al zien

Druppels druipen, tranen stromen, iemand kijkt in iemands ogen

Elektrische lucht, vol emoties in je kamer

Wanneer je luistert naar de effecten van de nacht

Ik hoor voetstappen, iemand is uit de grond gegroeid, ik kan het horen

Goedenavond, documenten, haal je handen uit je zakken