Plaża - Eldo

Odeszli z pamieci ludzi ich slawe zabralo morze

Nowi, chodz ciagle swieca na firmamencie nieba

Jak my, zmienia sie w piasek, ktory zmyje ulewa

W ksiazkach nikt nie wspomni, ludzie juz nie chca czytac

To swiat groteski, glosu rozsadku juz nie slychac

Nie ma juz bohaterow teraz krolem jest blazen

Teraz jest cool, luzno, super, bomba zniszczono powage

Sprawiedliwosc ma oczy I fiskalna kase

Podstawowe wartosci splonely jak papier

Usiadlem na tym brzegu, woda koila bol wedrowki

Sluchalem krzyku mew I widzialem w tym ludzi

Kto glosniej, kto lepiej to niekonczacy sie wyscig

W tych czasach trwania swoj spryt to podstawy etyki

Szukalem w sobie podobnych dlatego boli to tak mocno

Zeby nie zwariowac trzeba uciec w samotnosc

Tlum nam ludzi podobnych wierzylo w swiat idealny

Dzis nie ma nic sami jestesmy na tej plazy

Stracilismy nadzieje idac pod prad tak silny

Za reke z bezczelnoscia wiesz sami przeciw wszystkim

To nie jest serial tu nadzieja umarla

Ten swiat to farsa wole lsnic czy splonac jak zapalka

Blysnac chociaz na chwile by ogrzac chlod tej nocy

Moze dam zycie energie by znowu sens zdobyc

W miescie gdzie kazdy rog oblepia nachalnie cywilizacja

Ktos o tym swiecie zapomnial

Nie wyslal nam swiatla I mimo swiadomosci, ze stoje na czyms twardym

Czuje jakby piasek na plazy nikt nie zabroni mi marzyc

Wedrowac tak dlugo az sens I spokoj znajde

Z bohaterami z Olimpu siedziec I pic grappe

Znalezc to cos co pietnowano kiedys jako szalenstwo

Odnalezc Boga bezpieczenstwo I przywrocic szlachetnosc

To techno polis mnie meczy

Wysysa z krwia rozsadek zwieksza sie swiata majatek

Lecz coraz bardziej znika czlowiek

Tylko w snach mnie tu nie ma

I tylko w snach czuje radosc

Otwieram oczy I zamiast plazy znow miasto

Chce bys wysluchal tych slow o jedno prosze pozwol

Znajdz w sobie sile na dobro na wiedze I na rozum

Zatrzymajmy sie w pedzie nikt nie pamieta po co biegnie

Czy na pewno po szczescie czy sam bieg nie jest biegu sensem

Nic nie jest pewne ja przeciez sam wciaz pytam

Szukam sposobow by kiedys poleciec jak Ikar

Na skrzydlach tej wolnosci

I jesli mam jak on spasc to spadne jak on

Ale szczesliwy bo zylem naprawde

Ze vertrokken uit de herinnering van de mensen, hun roem nam de zee mee

Nieuwkomers, loop nog steeds met de kaars in de lucht

Net als wij verandert het in zand dat de stortbui zal wegspoelen

Niemand vermeldt in de boeken, mensen willen niet meer lezen

Het is een wereld van het groteske, de stem van het gezond verstand is niet meer te horen

Er zijn geen helden meer nu de koning wordt geblazen

Nu is het cool, los, cool, de bom is serieus vernietigd

Justitie heeft ogen en fiscaal geld

Basiswaarden spontaan als papier

Ik ging aan deze kust zitten, het water verzachtte de pijn van de reis

Ik hoorde de meeuwen schreeuwen en ik zag mensen erin

Wie is luider, wie is beter is een eindeloze race

Jouw slimheid is de basis van ethiek in deze tijden

Ik was op zoek naar soortgelijke, daarom doet het zo'n pijn

Om niet gek te worden, moet je ontsnappen in de eenzaamheid

Een menigte mensen zoals wij geloofde in de ideale wereld

Vandaag zijn we alleen op dit strand

We hebben onze hoop verloren om zo sterk tegen de stroom in te gaan

Bij de hand, je kent jezelf brutaal tegen iedereen

Dit is hier geen serie, de hoop is gestorven

Deze wereld is een farce van de wil om te schitteren of te branden als een sigaret

Om zelfs maar even te schijnen om de kilte van de nacht op te warmen

Misschien zal ik leven en energie geven om weer zin te krijgen

In een stad waar elke hoek onaangenaam vastzit aan de beschaving

Iemand is deze wereld vergeten

Hij heeft ons geen licht gestuurd, en ondanks het besef dat ik op iets hards sta

Het voelt als het zand op het strand, niemand houdt me tegen om te dromen

Reis zolang ik zin en rust vind

Met de helden van Olympus om grappe te drinken

Vind wat ooit waanzin werd genoemd

Vind Gods veiligheid en herstel de adel

Dit technobeleid voor mij komt overeen

Zuigt de wijsheid uit het bloed, vergroot de wereld van rijkdom

Maar steeds meer mensen verdwijnen

Alleen in mijn dromen ben ik niet hier

En alleen in dromen voelt ze vreugde

Ik open mijn ogen En in plaats van het strand, weer de stad

Ik wil dat je ten eerste naar deze woorden luistert, alsjeblieft

Vind kracht in jezelf voor het goede in kennis en in gedachten

Laten we stoppen in de haast, niemand herinnert zich waar we naar toe rennen

Gelukkig, of de race zelf geen zin heeft

Niets is zeker, ik vraag het mezelf altijd af

Ik ben op zoek naar manieren om op een dag te gaan zoals Icarus

Op de vleugels van deze vrijheid

En als ik hem laat vallen, zal hij vallen zoals hij

Maar blij want ik leefde echt