Miasto słońca - Eldo

Chodź, pokażę ci kolor mego szczęścia

Dziś, pod palącym słońcem Śródmieścia

My zbudujemy piramidę z marzeń

I otwórz oczy na świat, zwiedzimy go razem

Wstał dzień, wyglądam jakbym wyszedł do szkoły

Mam plecak, w nim zeszyt, mam do pisania przybory

Mam śniadanie, choć to już nie matka robi mi kanapki

W kieszeni brzęczy kilka złotych na drobne wydatki

Młode gagatki w Skaryszaku ganiają za piłką

Młode matki, w wózkach śpi słodko Polski przyszłość

Dzień w dobrym tempie mija, ja mijam z nimi

Oczy wbijam w świat, co przemija w mig, jak dobry film

Na twarzy uśmiech, myślą «pierdolnięty jakiś…»

Po prostu wniebowzięty jak to rdzenne warszawiaki

Niewinny czarodziej leci witać się z chmurami

Brudny chodnik kilkanaście kilometrów pod trampkami

Najlepszy rzeczy w życiu mamy za nic, za darmo

Nie wiesz?

Masz serce pobrudzone czarną farbą

Zbieram okruchy dnia, łączę wszystkie w całość

Słońce świeci dzisiaj dla mnie jak co rano

A ty…

Gdzieś pod słońcem śródmiejskim, topi się asfalt

Tam my — lekko senna syreniego grodu wachta

Spotykam twarze zmęczone wagą nocy

Trochę boją się poranka, niepewnie stawiają kroki

Szklanka towarzyszy im w ich podbojach

Każdy powód był wczoraj dobry, by śpiewać «sto lat»

Śpiewają więc, miasto słucha ich ballady

Rano da grosz na start i łyk chmielowej śmietany

Mijam roześmiane twarze na Krakowskim

Ludzkie mrowisko biegnie spełniać swoje obowiązki

Ja idę swoje wziąć za to, co oddam im

Z piwnicę emocji, dam całą kolekcję win

Zestaw myśli, nawet te dzikie i szalone

Tak już jest, kiedy wywijasz sumienie na drugą stronę

I czujesz spokój, mimo wszystko i trwasz

A słońce patrzy tobie w twarz, wysyła szczęście dla ciebie

Ten dzień jest tylko dla mnie, a jeśli tak

To wszystkie chwile zbieram karnie, aż zapalą latarnie

I cały świat pójdzie spać, to wtedy ja

Zrobię wszystko, by nie skończył się zwyczajnie

Wiesz?

To takie dni zasługują na epilog

Wiesz?

Na takie dni postawisz swój ostatni bilon

Takie dni są heroiną, ciężko schodzi

Ale daje paliwo, by pędzić dalej ósmą milą

Dokładnie!

Łapię ostatnie promienie — kolektor-serce

Wystaw je przed siebie, Helios ogrzeje je w ręce

Trochę wiary, odwaga też pomaga w tym

Za marzeniami wal jak w dym, spełniaj zamiary

Tak szepcze, tak kusi, ten żółty karzeł mami

Przygląda się i śledzi, rozporządza minutami

Dziś tylko dla mnie — prywatny plac zabaw

To moje małe Ciudad del Sol — Warszawa

Kom op, ik zal je de kleur van mijn geluk laten zien

Vandaag, onder de brandende zon van Śródmieście

We zullen een droompiramide bouwen

En open je ogen voor de wereld, we zullen het samen bezoeken

Het is dag, ik zie eruit alsof ik naar school ben gegaan

Ik heb een rugzak, een notitieboekje erin, ik heb schrijfaccessoires

Ik ontbijt, al maakt mijn moeder geen boterhammen meer voor mij

Een paar zloty's voor kleine uitgaven zoemen in de zak

Jonge jongens in Skaryszak jagen op de bal

Jonge moeders, de Poolse toekomst slaapt heerlijk in kinderwagens

De dag gaat in een goed tempo voorbij, ik ga met ze mee

Ik richt mijn ogen op de wereld, die in een mum van tijd voorbij gaat, als een goede film

Er staat een lach op je gezicht, ze denken "fucking some..."

Gewoon blij als inheemse Varsovians?

Een onschuldige tovenaar vliegt om de wolken te begroeten

Vuile stoep enkele kilometers onder sneakers

We hebben de beste dingen in het leven voor niets, gratis

Je weet het niet?

Je hart is bevlekt met zwarte verf

Ik verzamel de kruimels van de dag, ik leg ze allemaal bij elkaar

De zon schijnt voor mij vandaag zoals elke ochtend

Jij ook…

Ergens onder de zon van de binnenstad smelt het asfalt

Daar zijn we - een enigszins slaperige sirenewacht van de stad

Ik ontmoet gezichten die moe zijn van het gewicht van de nacht

Ze zijn een beetje bang voor de ochtend, ze zetten onvaste stappen

Het glas begeleidt hen in hun veroveringen

Elke reden was gisteren goed om "honderd jaar" te zingen

Dus ze zingen, de stad luistert naar hun ballad

In de ochtend geeft hij een cent om te beginnen en een slokje hoproom

Ik passeer lachende gezichten in Krakowskie Street

De menselijke mierenhoop rent om zijn taken te vervullen

Ik ga de mijne nemen voor wat ik ze geef

Met een kelder vol emoties geef ik je de hele wijncollectie

Een reeks gedachten, zelfs de wilde en gekke

Dit is hoe het is als je je geweten naar de andere kant keert

En je voelt je vredig, ondanks alles, en je blijft daar

En de zon kijkt je in het gezicht, het stuurt je geluk

Deze dag is alleen voor mij en zo ja

Ik verzamel al deze momenten straffend totdat ze de lantaarns aansteken

En de hele wereld zal gaan slapen, dat is wanneer ik zal

Ik zal er alles aan doen zodat het niet zomaar eindigt

Je weet wel?

Het zijn dagen als deze die een epiloog verdienen

Je weet wel?

Op zulke dagen zet je je laatste dubbeltje in

Dagen als deze zijn heroïne, het is moeilijk om er vanaf te komen

Maar hij geeft brandstof om acht mijl verder te gaan

Precies!

Ik vang de laatste stralen - het verzamelhart

Leg ze voor je neer, Helios verwarmt ze in je handen

Een beetje vertrouwen, moed helpt daar ook bij

Raak je dromen alsof je wilt roken, doe je intenties

Zo fluistert, zo verleidt, deze gele dwerg mami

Hij kijkt en volgt, beschikt over de notulen

Vandaag alleen voor mij - een privé speeltuin

Dit is mijn kleine Ciudad del Sol - Warschau