Kolory jesieni - Eldo

Jestem bardzo bogaty, życie to błędy i lekcje, nie zyski i straty

Stać mnie na odwagę, by głośno o nich mówić

Tak w relacjach spłaciłem wszystkie długi

Pogoda jest dla mnie, choć leje jak z cebra

Wiatr wieje w oczy, niczego mi nie brak

Zawsze chciałem tak żyć, żeby nie musieć

A jeśli czas to pieniądz, to pławię się w luksusie

Odhaczyłem sporo na liście życzeń

Widziałem sens w absurdzie, ten w logice

Chwilą prawdy odzyskałem swój spokój

Wyleczyłem szczęście z wady wzroku

Teraz częściej na świat mam widok z lotu ptaka

Powiesz kolejny, co Boga za nogi złapał

Nie, spełniam sny pod szczęśliwą gwiazdą, by sięgać pamięcią, gdzie nie możesz

wyobraźnią

Wkrada się przez okno już chłodny wiatr

A barwy dnia walczą by się nie zmienić, przegrają, muszą bezlitosny jest czas

A ja je lubię, ciepłe kolory jesieni

Dzień dzwonił, jakby słońce chciało wcześniej iść spać

Zmęczone, ogrzewa jesienny leniwy sad w moment

Zostaję sam na sam w myślach i płonę bo z nieba spadło prosto mi w dłonie

Śmiesz mnie parzy, przechodzi dreszcz przez kręgosłup

A ty patrzysz spode łba, jak na wraży konstrukt

Pustki, nagle dociera, możesz już nie wiedzieć, bo odwykłeś od pełnego stołu

przy obiedzie

Dni były, gdzieś zniknęły niepostrzeżenie

Krętą drogą życia marsz wprost po zapomnienie

Takie buty uwierają lecz nie ma innych, tak myślę

Nie widzę absurdu takich myśli

Brnę, cicho licząc na drogi wyjścia, kupię je nawet za ostatni grosz Romuald

Czystaw

I tylko jutro, bo tylko w lepszą przyszłość, dzień się schował światła miasta

błyszczą, spokój

Wkrada się przez okno już chłodny wiatr

A barwy dnia walczą by się nie zmienić, przegrają, muszą bezlitosny jest czas

A ja je lubię, ciepłe kolory jesieni

Wkrada się przez okno już chłodny wiatr

A barwy dnia walczą by się nie zmienić, przegrają, niestety bezlitosny jest czas

A ja je lubię, ciepłe kolory jesieni

Światło ginie, zostaje mi tylko granat na kartce

Zegar wygląda, jakby Salvador maczał w nim palce

Wracam na tamte powierzchnie, a zawsze z końcem lato

Odwiedzam każde to miejsce, którego nie ma na mapach jeszcze

Płynę jak Vasco Da Gama, ta gama barw, nowy świat maluję farbą na ścianach,

już jesień

W myślach zostawiam, już nie tych samych ludzi, już nie w tym samych barach na

mieście

Żyletką tnę powietrze, z lekko niedorzecznie żywe kolory na horyzoncie

Stoję zamknięty w swoim własnym jestestwie

Otwieram oczy i stare obrazy czytam jak książkę

Nie będziesz moim słońcem, słońce oślepia w jego blasku jeszcze bardziej widać

cień człowieka

Choć mam je w rękach, kolejny dzień ucieka i tylko w dźwiękach umiem zatrzymać

jego przekaz i sens

Wkrada się przez okno już chłodny wiatr

A barwy dnia walczą by się nie zmienić, przegrają, muszą bezlitosny jest czas

A ja je lubię, ciepłe kolory jesieni

Wkrada się przez okno już chłodny wiatr

A barwy dnia walczą by się nie zmienić, przegrają, niestety bezlitosny jest czas

A ja je lubię, ciepłe kolory jesieni

Ik ben erg rijk, het leven bestaat uit fouten en lessen, geen winsten en verliezen

Ik heb de moed om erover te praten

Zo heb ik al mijn schulden in mijn relaties afbetaald

Het weer is goed voor mij, ook al regent het hard

De wind waait in mijn ogen, het ontbreekt mij aan niets

Ik heb altijd zo willen leven om niet te hoeven

En als tijd geld is, dan koester ik me in luxe

Ik heb veel op mijn verlanglijstje afgevinkt

Ik zag zin in absurditeit, dat in logica

Met het moment van de waarheid kreeg ik mijn kalmte terug

Ik heb mijn geluk genezen van een visuele beperking

Nu heb ik vaker een vogelvlucht van de wereld

Je zult een ander zeggen, die God bij de benen ving

Nee, ik laat dromen uitkomen onder een gelukkige ster om mijn geheugen te bereiken waar jij dat niet kunt

verbeelding

Een kille wind sluipt al door het raam naar binnen

En de kleuren van de dag worstelen om niet te veranderen, ze zullen verliezen, ze moeten meedogenloos zijn is de tijd

En ik vind ze mooi, de warme kleuren van de herfst

De dag ging alsof de zon vroeg naar bed wilde gaan

Moe verwarmt hij in een oogwenk de luie herfstboomgaard

Ik ben alleen gelaten in mijn gedachten en ik sta in brand omdat de lucht recht in mijn handen is gevallen

Je daagt me uit, het loopt over mijn rug

En je fronst hoe onder de indruk van de constructie is?

Leegte, ineens komt het, je weet het misschien niet meer omdat je gewend bent aan een volle tafel

bij het avondeten

De dagen waren, ze verdwenen ergens onopgemerkt

Het kronkelende pad van het leven is een mars rechtstreeks naar de vergetelheid

Zulke schoenen doen pijn, maar er zijn geen andere denk ik

Ik zie de absurditeit van zulke gedachten niet in

Ik loop rustig te rekenen op de uitrijroutes, ik koop ze zelfs voor de laatste cent van Romuald

Schoon

En alleen morgen, want alleen in een betere toekomst verbergt de dag de lichten van de stad

glans, kalm

Een kille wind sluipt al door het raam naar binnen

En de kleuren van de dag worstelen om niet te veranderen, ze zullen verliezen, ze moeten meedogenloos zijn is de tijd

En ik vind ze mooi, de warme kleuren van de herfst

Een kille wind sluipt al door het raam naar binnen

En de kleuren van de dag worstelen om niet te veranderen, ze zullen verliezen, helaas is de tijd genadeloos

En ik vind ze mooi, de warme kleuren van de herfst

Het licht gaat uit, ik heb alleen een granaat op de pagina

De klok ziet eruit alsof Salvador zijn vingers erin heeft

Ik kom terug op die oppervlakken, en altijd met het einde van de zomer

Ik bezoek elke plaats die nog niet op de kaart staat

Ik vloei als Vasco Da Gama, dit kleurenpalet, ik schilder een nieuwe wereld met verf op de muren,

het is al herfst

In gedachten vertrek ik, niet dezelfde mensen, niet meer dezelfde bars

stad

Het scheermesje snijdt door de lucht, met licht absurd levendige kleuren aan de horizon

Ik sta gesloten in mijn eigen wezen

Ik open mijn ogen en lees oude foto's als een boek

Je zult mijn zon niet zijn, de zon verblindt in zijn schittering nog beter zichtbaar

menselijke schaduw

Ook al heb ik ze in mijn handen, er is weer een dag voorbij en ik kan hem alleen stoppen door geluiden

zijn boodschap en betekenis

Een kille wind sluipt al door het raam naar binnen

En de kleuren van de dag worstelen om niet te veranderen, ze zullen verliezen, ze moeten meedogenloos zijn is de tijd

En ik vind ze mooi, de warme kleuren van de herfst

Een kille wind sluipt al door het raam naar binnen

En de kleuren van de dag worstelen om niet te veranderen, ze zullen verliezen, helaas is de tijd genadeloos

En ik vind ze mooi, de warme kleuren van de herfst