Twarze - Eldo, HI-FI Banda

Czasem zrozumieć to wszystko jest tak trudno

I ciężko sobie wmówić, że życie jest próbą

Że ktoś ułożył ten plan precyzyjnie

Kiedy odchodzą szybko Ci, którzy żyli tak niewinnie

Co boli?

To, że musisz tkwić bezczynnie

W faktów niewoli, w wiecznym memento mori

Wyrzucam smutek, zostawiam pamięć o nich

Twarze z przeszłości, duchy, których nie chcę wygonić

A, twarze z przeszłości spacerują po mej głowie

Twarze, o których nie chcę i nie umiem zapomnieć

Niektórych spraw nigdy już nie będę mógł zmienić

Z nie wszystkimi byliśmy do końca rozliczeni

Za mało odwagi, by czasem wprost coś powiedzieć

Ale ambicja brała górę, by zostawić to dla siebie

A dziś za późno, nie umiem tak głośno krzyczeć

Żebyście tam gdzie jesteście mogli mnie usłyszeć

Co prawda wspomnień nikt nie może mi odebrać

Ale i tak boli, że nie możecie być tu i teraz

I chodzić ze mną razem po krętych losu ścieżkach

Pocieszać po porażkach, cieszyć po zwycięstwach

Razem tak wiele, choć obiektywnie prawie wcale

Ale piękna była każda chwila spędzona razem

Odkładam 2HB, gaszę światło, kończę frazę

I wychodzę na spacer, tym razem sam przez Warszawę

Tysiąc osób wyjedzie, tysiąc osób nie wróci

Tysiąc osób ma sposób, Ty nie musisz nic mówić

Pomyśl o wczoraj dziś, jutro może nie być nic

I niech Twoje serca pęka jeśli nie pamiętasz ich

Zaciśnij dłoń, podnieś skroń

Dla tych kilku chwil, które są jak jeden dom

Jedna myśl, jeden rytm, Ty spójrz w oczy matce

Albo wróć do wspomnień

Jedna miłość to coś więcej niż cokolwiek

Wiem jak było, pamiętam chwile nie sny

A to czym żyje to doświadczenie nie łzy

Ty spal fotografie jeśli mówisz prawdę

Pamiętaj, pamięć odbiera kłamcom Bóg za karę

Zabiera ludzi i twarze, by nas nauczyć

Że śmierć chodzi z życiem w parze, ja idę gdzieś

HIFI Banda jak Metallica — The Memory Remains

Nie muszę widzieć ich twarzy na zdjęciach, żeby pamiętać

Myślę o nich i o tym, że nie zdążyłem się odezwać

Przez okno patrzę w gwiazdy, nad miastem wisi wszechświat

Podobno gdzieś tam jest lepsze miejsce niż ziemia, podobno

Jeśli to prawda wzrasta prawdopodobieństwo, że dzieli nas czas nie odległość

Od dzisiaj nic na pewno

Otwieram okno, oczy zamyka senność

Smutek z dymem wylewam z płuca na zewnątrz

Znów widzę ich twarze jakby byli wciąż tu

Brak mi słów, każdego z nas osądzi ten sam Bóg

Każdy błądzi tutaj wśród dróg decyzji

Każdy chce dążyć do precyzji zapominając gdzie jest cel

Nikt i nic nigdy nie zmieni tego jak jest, wiesz?

Nikt z nich nie przewinie czasu wstecz

Widzę ich twarze pośród porozrzucanych zdjęć

Nie patrzę na nie, w sobie zostawię żywą pamięć

Ostatnie piętro gdzieś w Warszawie

Had Hades, Diox, Eldo, to na pewno po nas zostanie

Soms is het zo moeilijk te begrijpen

En het is moeilijk om jezelf ervan te overtuigen dat het leven een test is

Dat iemand dit plan precies heeft gemaakt

Wanneer degenen die zo onschuldig hebben geleefd snel gaan

Wat doet zeer?

Dat je inactief moet zijn

In de feiten van de slavernij, in het eeuwige aandenken mori

Ik werp mijn verdriet uit, ik laat een herinnering aan hen achter

Gezichten uit het verleden, geesten die ik niet wil verjagen

Oh, gezichten uit het verleden lopen door mijn hoofd

Gezichten die ik niet wil en niet kan vergeten

Sommige dingen zal ik nooit meer kunnen veranderen

We waren niet helemaal af met ze allemaal

Soms niet genoeg moed om iets ronduit te zeggen

Maar de ambitie was om het aan mezelf over te laten

En vandaag te laat, ik kan niet zo hard schreeuwen

Zodat waar je bent, je me kunt horen

Het is waar dat niemand me mijn herinneringen kan afpakken

Maar het doet nog steeds pijn dat je er nu niet bij kunt zijn

En loop met mij over de kronkelende paden

Troost na nederlagen, verheug je na overwinningen

Zoveel in totaal, maar objectief gezien bijna helemaal niet

Maar elk moment samen was mooi

Ik leg 2HB neer, doe het licht uit, maak de zin af

En ik ga wandelen, deze keer alleen door Warschau

Duizend mensen zullen vertrekken, duizend mensen zullen niet terugkomen

Duizend mensen hebben een manier, je hoeft niets te zeggen

Denk vandaag aan gisteren, morgen is misschien niets

En laat je hart breken als je ze niet meer herinnert

Bal je hand, hef je slaap op

Voor die paar momenten die als één thuis zijn

Eén gedachte, één slag, je kijkt in de ogen van je moeder

Of ga terug naar de herinneringen

Eén liefde is meer dan wat dan ook

Ik weet hoe het was, ik herinner me momenten, geen dromen

En wat deze ervaring beleeft, zijn geen tranen

Je verbrandt de foto's als je de waarheid spreekt

Onthoud dat de herinnering aan leugenaars door God wordt weggenomen als straf

Hij neemt mensen en gezichten om ons te leren

Dat dood en leven hand in hand gaan, ik ga ergens heen

HIFI Banda zoals Metallica - The Memory Remains

Ik hoef hun gezichten niet op foto's te zien om te onthouden

Ik denk aan hen en aan het feit dat ik geen tijd had om te spreken

Door het raam kijk ik naar de sterren, het heelal hangt boven de stad

Blijkbaar is er daarbuiten een betere plek dan land, blijkbaar

Als dit waar is, neemt de kans toe dat we gescheiden zijn door tijd, niet door afstand

Niets zeker van vandaag

Ik open het raam, slaperigheid sluit mijn ogen

Ik giet mijn verdriet met rook uit mijn longen

Ik kan hun gezichten weer zien alsof ze er nog zijn

Ik heb er geen woorden voor, ieder van ons zal geoordeeld worden door dezelfde God

Iedereen dwaalt hier tussen de paden van de beslissing

Iedereen wil precies zijn, vergeten waar het doel is

Niemand en niets zal ooit veranderen zoals het is, weet je?

Geen van hen zal de tijd terugspoelen

Ik kan hun gezichten zien tussen de verspreide foto's

Ik kijk er niet naar, ik zal een levende herinnering in mezelf achterlaten

Bovenste verdieping ergens in Warschau

Hades, Diox, Eldo gehad, het zal zeker na ons blijven