The Hunter Dunne - Dick Gaughan

John Dunne was a hunter, he hunted wanted men

If they’d a price upon their head John Dunne went after them

He took the posters at their word when they said alive or dead

Nobody tries escaping with a bullet in their head

And when he died, he died alone, the way he’d spent his years

No bells were rung, no songs were sung, nobody shed a tear

No keening and no flowers, no hearse to bring him home

John Dunne was a hunter and John Dunne died alone

John Dunne made his living fighting other people’s wars

He neither knew nor cared what causes he was fighting for

Whoever paid his wages bought his loyalty and mind

When John Dunne went to work he left his heart and soul behind

And when he died, he died alone, in some god-forsaken hole

No funeral oration, just curses on his soul

Supper for the scavengers was how he met his end

John Dunne was a mercenary and he died without a friend

John Dunne he sold armaments, to anyone who’d buy

The deal was cash, no questions asked, no how or who or why

No mercy for the living, no conscience for the dead

Good or bad or right or wrong never entered John Dunne’s head

And when he died, he died alone, no loved ones by his side

No elegies, no broken hearts, laments or sad goodbyes

No fond words of remembrance, not even kindly lies

No-one even noticed it the day that John Dunne died

John Dunne was een jager, hij jaagde op gezochte mannen

Als ze een prijs op hun hoofd hadden, ging John Dunne achter hen aan

Hij geloofde de posters op hun woord als ze zeiden: levend of dood

Niemand probeert te ontsnappen met een kogel in zijn hoofd

En toen hij stierf, stierf hij alleen, zoals hij zijn jaren had doorgebracht

Er werden geen klokken geluid, er werden geen liedjes gezongen, niemand liet een traan

Geen gedoe en geen bloemen, geen lijkwagen om hem thuis te brengen

John Dunne was een jager en John Dunne stierf alleen

John Dunne verdiende zijn brood door de oorlogen van anderen te vechten

Hij wist noch kon het hem schelen waarvoor hij vocht

Degene die zijn loon betaalde, kocht zijn loyaliteit en geest

Toen John Dunne aan het werk ging, liet hij zijn hart en ziel achter

En toen hij stierf, stierf hij alleen, in een godverlaten hol

Geen begrafenistoespraak, alleen vloeken op zijn ziel

Avondmaal voor de aaseters was hoe hij aan zijn einde kwam

John Dunne was een huurling en hij stierf zonder vriend

John Dunne, hij verkocht wapens aan iedereen die zou kopen

De deal was contant, geen vragen gesteld, geen hoe of wie of waarom

Geen genade voor de levenden, geen geweten voor de doden

Goed of slecht of goed of fout is nooit in John Dunne's hoofd opgekomen

En toen hij stierf, stierf hij alleen, geen geliefden aan zijn zijde

Geen elegieën, geen gebroken harten, geklaag of verdrietig afscheid

Geen lieve woorden van herinnering, zelfs geen vriendelijke leugens

Niemand merkte het zelfs op de dag dat John Dunne stierf