90-meters-bakken - Di Derre

Hoppkanten nærmer seg, jeg satser, så er alt borte

Flomlyset ble slått av og min første tanke er:

«Nå har jeg gjort det!»

Stiv av skrek, min strake kropp skriker et stille «stopp!»

Jeg skulle aldri begynt med hopp, men stavsprang…

og jeg som ikke torte

Her er så mørkt som i en grav og alt jeg ser er byen i det fjerne

Er det noen der i kveld som har det leit’så bytter jeg gjerne

Selv er jeg på full fart ned, en hopper er jo ofte det

Men som regel kan en hopper se

Og alt jeg ser er en og annen stjerne

Vår tanke går i kveld til dem som mistet lyset midt i

Satsøyeblikket, for dem som synes alt gikk skitt i

Nitti, i nitti, i nitti metersbakken

Snefnugg fyker fort forbi, jeg kjenner luften mot mitt ansikt strømme

Men ingen ser mitt hopp i kveld, så jeg hopper bakken ned i drømmen

I kveld så er jeg mesteren, Weisflog, Ploc og Nykanen

Ikke sistemann i treningsrenn

Hvor fatter’n kom og ble satt til å dømme

Et treningsrenn en vinterkveld, strømmen går og flomlyset forsvinner

På hoppkanten så satser han, en red ung mann og ingen typisk vinner

Ingen har ham siden sett

Han forsvann i sveven rett og slett

Så faren hans fikk endelig rett

At nordmann hopper lenger enn finner

De springrand nadert, ik wed, dan is alles weg

De schijnwerper was uitgeschakeld en mijn eerste gedachte is:

"Nu heb ik het gedaan!"

Stijf van de schreeuw, mijn rechte lichaam schreeuwt een stille "stop!"

Ik zou nooit met sprongen moeten beginnen, maar polsstokhoogspringen...

en ik die niet durf

Hier is het zo donker als in een graf en alles wat ik zie is de stad in de verte

Is er iemand vanavond die spijt heeft, ik zal graag veranderen?

Zelf ben ik in volle vaart naar beneden, een jumper is dat vaak

Maar in de regel kan een springer zien

En alles wat ik zie is af en toe een ster

Onze gedachten gaan vanavond uit naar degenen die het licht in het midden verloren

Het moment van de weddenschap, voor wie denkt dat alles fout is gegaan

Negentig, in negentig, in de negentig meter hoge heuvel

Sneeuwvlokken vliegen snel voorbij, ik voel de lucht naar mijn gezicht stromen

Maar niemand ziet mijn sprong vanavond, dus ik spring de heuvel af in de droom

Vanavond ben ik de kampioen, Weisflog, Ploc en Nykanen

Niet het systeem in trainingsraces

Waar de vader kwam en werd veroordeeld?

Een trainingsrun op een winteravond, de stroom valt uit en de schijnwerpers verdwijnen

Op de springrand zet hij in, een rode jongeman en geen typische winnaar

Niemand heeft hem sindsdien gezien

Hij verdween gewoon in de lucht

Dus zijn vader had het eindelijk goed

Dat een Noor verder springt dan hij vindt