Mi Pena - Denom, Maka

Y ¿Por qué nadie quiere mi pena?

¡Ya está bien de tantos problemas!

Yo también merezco una vida,

que sufrirla al final me entierra.

Cuando crees que van mal las cosas,

el nai que se te empeora,

y sé la ruina no viene sola,

no hay remedio y la mamá llora.

No hay un día que no piense en cómo salir de esto,

no tengo alma, apenas siento, me volví frío,

en un mundo que es imperfecto,

busco el motivo de seguir vivo sin arrepentirme de ello.

Nadie sabe lo que vivo,

es muy fácil hablar las cosas sin ningún sentido,

todo en balde, no hay derecho,

que los años se pasen y sólo ser como desecho,

ya nada me duele, soy como las piedras,

mis ojos no lloran, ya no siento lastima,

desde ya hace tiempo, ya no soy persona,

voy como los vute, aunque late mi corazón,

mátame, mátame, mátame…

Y ¿Por qué nadie quiere mi pena?

¡Ya está bien de tantos problemas!

Yo también merezco una vida,

que sufrirla al final me entierra.

Cuando crees que van mal las cosas,

el nai que se te empeora,

y sé la ruina no viene sola,

no hay remedio y la mamá llora.

Anduve buscando la excusa y razón,

perdido sin rumbo, motivo, no opción.

Anduve buscando de dónde soy yo,

mi hambre y mis nervios, ambición y dolor,

buscaba perdido arañando el odio,

si lloro escribo sólo sangre al folio,

describo la esencia;

silencio solo,

cansao' de arreglar por romperlo todo,

báilame pena, ahógame o rema,

mi barco perdido en la arena,

vacíame o llena, una vida entera,

mi infancia metido en problemas, más,

todo que apañar es a la verdad,

cada uno carga su condena,

no frena no llama, pensando en lana,

no fue a Disney Land pero irá a Punta Cana,

la feria, la mama,

aprendí a cogerlo mientras otros maman,

aquí hay que currar y correr pa' ganarse el pan,

vienen y van, las palabras no valen de nada,

familia cansada, hermanito preso,

menores casaos' con la droga en los huesos,

la ruina va al peso, agua en Marruecos,

siempre contigo aun estando lejos,

la vida partida en mil trozos,

ese hombre hablando no lo conozco,

me rompen, no alivian tus ojos.

Canso' de aprender a arreglar lo que rompo,

compongo el dolor al papel, no llorando en su hombro,

cansao' de romper lo que quiero,

las llamas y el fuego, mi vida en retales y escombros.

Y ¿Por qué nadie quiere mi pena?

¡Ya está bien de tantos problemas!

Yo también merezco una vida,

que sufrirla al final me entierra.

Cuando crees que van mal las cosas,

el nai que se te empeora,

y sé la ruina no viene sola,

no hay remedio y la mamá llora.

En waarom wil niemand mijn pijn?

Genoeg van zoveel problemen!

Ik verdien ook een leven

dat lijden uiteindelijk begraaft me.

Als je denkt dat het fout gaat

de nai die erger wordt,

en ik weet dat de ondergang niet alleen komt,

er is geen remedie en de moeder huilt.

Er is geen dag dat ik niet nadenk over hoe ik hier uit moet komen,

Ik heb geen ziel, ik voel nauwelijks, ik werd koud,

in een wereld die onvolmaakt is,

Ik zoek naar de reden om in leven te blijven zonder er spijt van te krijgen.

Niemand weet wat ik leef,

het is heel gemakkelijk om over dingen te praten zonder enige zin,

allemaal tevergeefs, er is geen recht,

dat de jaren voorbij gaan en als een verspilling zijn,

niets doet me meer pijn, ik ben als stenen,

mijn ogen huilen niet, ik heb geen medelijden meer,

sinds lange tijd ben ik geen persoon meer,

Ik ga als de Vute, hoewel mijn hart klopt,

dood me, dood me, dood me...

En waarom wil niemand mijn pijn?

Genoeg van zoveel problemen!

Ik verdien ook een leven

dat lijden uiteindelijk begraaft me.

Als je denkt dat het fout gaat

de nai die erger wordt,

en ik weet dat de ondergang niet alleen komt,

er is geen remedie en de moeder huilt.

Ik was op zoek naar het excuus en de reden,

doelloos verloren, motief, geen optie.

Ik was op zoek naar waar ik vandaan kom,

mijn honger en mijn zenuwen, ambitie en pijn,

Ik keek verloren klauwend naar haat,

als ik huil, schrijf ik alleen bloed op de pagina,

Ik beschrijf de essentie;

stilte alleen,

Moe van het repareren om alles te breken,

dans me verdriet, verdrink me of roei,

mijn schip verloren in het zand,

leeg me of vul me, een heel leven,

mijn jeugd kwam in de problemen, meer,

al die fix is ​​de waarheid,

ieder draagt ​​zijn straf,

stopt niet roept niet, denkend aan lana,

ging niet naar Disney Land maar zal naar Punta Cana gaan,

de kermis, de moeder,

Ik leerde het te vangen terwijl anderen zuigen,

hier moet je werken en rennen om je brood te verdienen,

ze komen en gaan, woorden zijn waardeloos,

vermoeide familie, broertje in de gevangenis,

getrouwde minderjarigen' met de drug in de botten,

de ruïne gaat naar de peso, water in Marokko,

altijd bij je, ook als je ver weg bent,

het leven in duizend stukken gebroken,

Ik ken die man niet die spreekt,

Ze breken me, ze verlichten je ogen niet.

Moe van het leren repareren wat ik breek,

Ik componeer de pijn op papier, niet huilend op zijn schouder,

Moe van het breken van wat ik wil,

de vlammen en het vuur, mijn leven in puin en puin.

En waarom wil niemand mijn pijn?

Genoeg van zoveel problemen!

Ik verdien ook een leven

dat lijden uiteindelijk begraaft me.

Als je denkt dat het fout gaat

de nai die erger wordt,

en ik weet dat de ondergang niet alleen komt,

er is geen remedie en de moeder huilt.