Пуля - Денис Майданов

Когда последняя в снег упадет зажигалка и осень предательски выстрелит в спину,

Когда закончатся дорожные знаки и заправки с бензином,

Когда закончится смена закатов, рассветов и осень не даст больше права на лето,

Вопросов останется меньше, чем в кармане ответов.

Где-то там высоко далеко в облаках серебристых летит птицей белою сердце артиста

Под прицелом судьбы…

Припев:

И пусть пуля летит медленно, медленно, сердце стучит бешено, бешено,

но не болит… Все своевременно…

Твоя пуля летит медленно, медленно, сердце стучит бешено, бешено,

пуля летит… Все своевременно…

А жизнь гремящим составом цветной киноленты летит, разбиваясь на спектакля

фрагменты,

Кому оставит только стертые струны, кому-то аплодисменты.

Но пусть останется время на хорошую песню и осень с тобою споет ее честно.

Смотри чьи-то рядом бегут в небо звездные рельсы.

Где-то там высоко далеко в облаках серебристых летит птицей белою сердце артиста

Под прицелом судьбы…

Припев:

И пусть пуля летит медленно, медленно, сердце стучит бешено, бешено,

но не болит… Все своевременно…

Твоя пуля летит медленно, медленно, сердце стучит бешено, бешено,

пуля летит… Все своевременно…

Пуля летит…

Als de laatste aansteker in de sneeuw valt en de herfst verraderlijk in de rug schiet,

Als verkeersborden en benzinestations opraken,

Wanneer de verandering van zonsondergangen, zonsopgangen voorbij is en de herfst geen recht meer geeft op de zomer,

Er zullen minder vragen zijn dan in de zak met antwoorden.

Ergens hoog ver weg in zilverachtige wolken vliegt het hart van de kunstenaar als een witte vogel

Onder het geweer van het lot...

Refrein:

En laat de kogel langzaam, langzaam vliegen, het hart klopt woedend, woedend,

maar het doet geen pijn... Alles is op tijd...

Je kogel vliegt langzaam, langzaam, het hart klopt wild, wild

de kogel vliegt ... Alles is op tijd ...

En het leven vliegt als een donderende compositie van een kleurenfilm die uitmondt in een performance

fragmenten,

Wie laat alleen gewiste snaren achter, iemand applaudisseert.

Maar laat er tijd zijn voor een goed lied en laat de herfst het eerlijk met je zingen.

Kijk naar iemand in de buurt, sterrails rennen de lucht in.

Ergens hoog ver weg in zilverachtige wolken vliegt het hart van de kunstenaar als een witte vogel

Onder het geweer van het lot...

Refrein:

En laat de kogel langzaam, langzaam vliegen, het hart klopt woedend, woedend,

maar het doet geen pijn... Alles is op tijd...

Je kogel vliegt langzaam, langzaam, het hart klopt wild, wild

de kogel vliegt ... Alles is op tijd ...

De kogel vliegt...