Время-наркотик - Денис Майданов

Вот и снова синий вечер заглянул в моё окно

Я надеялся на встречу, но сижу и пью вино

И глядит луна уныло, ты на встречу не пришла

Ты наверное забыла, а быть может не пошла.

И крыша как зонтик, звёзды как свечи

Время — наркотик и вино лечит.

В жизни чёт-нечет, в молоко дротик,

Но ещё лечит, время — наркотик.

Время — наркотик…

Ну и Бог с тобой с красивой, может быть и не резон

Я бы пил с друзьями пиво, но молчит мой телефон

Даже выкурил бы пачку только нету сигарет

Счас бы просто прыгнуть в тачку и уехать на рассвет.

Удивлённо голубь сизый улыбается в окне

И твердит мой телевизор то, что счастья в жизни нет

И никто меня не спросит почему на сердце тень

В общем осень как осень, в общем день как день.

Ведь крыша как зонтик, звёзды как свечи

Время — наркотик и вино лечит.

В жизни чёт, нечет, молоко в дротик,

Но ещё лечит, время — наркотик.

Ночью выйду я на крышу и за тучку ухвачусь

Чтоб не видеть и не слышать я отсюда улечу

Может быть всё это нервы, но я этого хочу

Мне пора уже наверное обратиться к врачу.

Ведь крыша как зонтик, звёзды как свечи

Время — наркотик и вино лечит.

В жизни чёт, нечет, молоко в дротик,

Но ещё лечит, время — наркотик.

Hier keek de blauwe avond weer in mijn raam

Ik hoopte op een ontmoeting, maar ik zit en drink wijn

En de maan ziet er droevig uit, je bent niet naar de vergadering gekomen

Je bent het waarschijnlijk vergeten, maar misschien ben je niet gegaan.

En het dak is als een paraplu, de sterren zijn als kaarsen

Tijd is een drug en wijn geneest.

Oneven of zelfs in het leven, een pijl in melk,

Maar het geneest ook, tijd is een medicijn.

Tijd is een medicijn...

Nou, God zij met je met een mooie, misschien geen reden

Ik zou bier drinken met vrienden, maar mijn telefoon is stil

Ik zou zelfs een pakje roken, alleen zijn er geen sigaretten

Het zou leuk zijn om gewoon in een kruiwagen te springen en bij zonsopgang weg te rijden.

Verrast grijze duif lacht in het raam

En mijn tv zegt dat er geen geluk in het leven is

En niemand zal me vragen waarom er een schaduw op mijn hart is

Over het algemeen is de herfst als de herfst, in het algemeen is een dag als een dag.

Het dak is tenslotte als een paraplu, de sterren zijn als kaarsen

Tijd is een drug en wijn geneest.

In het leven, even, oneven, melk in een pijl,

Maar het geneest ook, tijd is een medicijn.

's Nachts ga ik het dak op en pak een wolk vast

Om niet te zien en niet te horen, vlieg ik weg van hier

Misschien zijn het allemaal zenuwen, maar ik wil het

Het wordt waarschijnlijk tijd dat ik naar een dokter ga.

Het dak is tenslotte als een paraplu, de sterren zijn als kaarsen

Tijd is een drug en wijn geneest.

In het leven, even, oneven, melk in een pijl,

Maar het geneest ook, tijd is een medicijn.