Комната на краю земли - Денис Майданов

День ушел, и ночь закрыла двери на засов,

За ним остались шум машин, потоки слов

Привет, любовь… моя любовь

Ты всегда со мной, когда с тобой я остаюсь,

И я живу, а так я всё куда-то мчусь,

Ведь я боюсь, я так боюсь

Припев:

Не добежать,

Не долететь, не додышать, не дошептать,

И не допеть, и не успеть что-то сказать.

Но в Комнате на Краю Земли

В гавани наши корабли,

Чтобы стоять, пусть на мели

Ночь уходит прочь, за ней уйдут остатки снов,

Вот-вот сорвусь и улечу куда-то вновь.

Прости меня, моя любовь

Ты всё время что-то говоришь, а я молчу.

Ты даже хочешь показать меня врачу,

Ведь я лечу, я не хочу

Припев:

Не добежать,

Не долететь, не додышать, не дошептать,

И не допеть, и не успеть что-то сказать.

Но в Комнате на Краю Земли

В гавани наши корабли,

Чтобы стоять, пусть на мели

De dag is voorbij en de nacht heeft de deuren op slot gedaan,

Achter hem klonk het geluid van auto's, stromen woorden

Hallo liefje... mijn liefste

Jij bent altijd bij me als ik bij jou blijf,

En ik leef, en dus haast ik me ergens heen,

Want ik ben bang, ik ben zo bang

Refrein:

Ren niet

Vlieg niet, adem niet, fluister niet,

En niet klaar zijn met zingen, en geen tijd hebben om iets te zeggen.

Maar in de kamer aan het einde van de aarde

Onze schepen liggen in de haven,

Om te staan, laten aan de grond

De nacht gaat voorbij, de resten van dromen zullen erachter verdwijnen,

Ik sta op het punt los te breken en weer ergens heen te vliegen.

Vergeef me liefste

Jij zegt altijd iets, maar ik zwijg.

Je wilt me ​​zelfs naar de dokter brengen

Ik vlieg tenslotte, ik wil niet

Refrein:

Ren niet

Vlieg niet, adem niet, fluister niet,

En niet klaar zijn met zingen, en geen tijd hebben om iets te zeggen.

Maar in de kamer aan het einde van de aarde

Onze schepen liggen in de haven,

Om te staan, laten aan de grond