1000 лет - Денис Майданов

Я так хочу видеть солнце в своих городах,

Я не хотел бы иметь свой билет на войну…

Я так хотел бы остаться с тобой навсегда,

Я никому не отдам в твоем сердце весну и право на тишину…

Хочешь, я стану землей, а хочешь, стеной?

Все, что ты в жизни должна — это только лишь быть…

Что нам должны небеса, только век под луной.

Все, что мы небу должны — это только любить.

Припев:

Но тысячу лет война кровь за кровь и тысячу лет для счастья причины,

И тысячу лет жить будет любовь, взрывая сердца и безумия льдины!

Через тысячу лет я встречу твой след, узная в толпе твой запах и свет,

Я знаю ответ твоих губ через тысячу лет…

Через тысячу лет!

Звезды ли, грезы ли, пепел ли, слезы из глаз?..

Что же останется тем, кто придет после нас?

Каждый в ответе за слово, за шаг и за миг,

Каждый в ответе за тех, кто придет после них…

Припев:

И тысячу лет война кровь за кровь и тысячу лет для счастья причины,

И тысячу лет жить будет любовь, взрывая сердца и безумия льдины!

Через тысячу лет я встречу твой след, узная в толпе твой запах и свет,

Я знаю ответ твоих губ через тысячу лет…

Через тысячу лет!

Через тысячу лет.

Через тысячу лет я встречу твой след,

Узная в толпе твой запах и свет,

Я знаю ответ твоих губ через тысячу лет…

Ik wil zo graag de zon zien in mijn steden,

Ik zou mijn kaartje voor de oorlog niet willen hebben...

Ik zou voor altijd bij je willen blijven,

Ik zal niemand de lente en het recht op stilte in je hart geven...

Wil je dat ik de aarde word, of wil je dat ik een muur word?

Het enige wat je hoeft te doen in het leven is gewoon zijn...

Die hemel is ons iets schuldig, slechts een eeuw onder de maan.

Alles wat we de hemel verschuldigd zijn, is alleen liefde.

Refrein:

Maar duizend jaar bloed-voor-bloed oorlog en duizend jaar reden voor geluk,

En liefde zal duizend jaar leven, exploderende harten en ijsschotsen van waanzin!

Over duizend jaar zal ik je spoor ontmoeten, je geur en licht herkennen in de menigte,

Ik weet het antwoord van je lippen in duizend jaar...

Over duizend jaar!

Zijn de sterren, dromen, as, tranen uit de ogen?..

Wat blijft er over voor degenen die na ons komen?

Iedereen is verantwoordelijk voor een woord, een stap en een moment,

Iedereen is verantwoordelijk voor degenen die na hen komen...

Refrein:

En duizend jaar bloed-voor-bloed oorlog en duizend jaar om redenen van geluk,

En liefde zal duizend jaar leven, exploderende harten en ijsschotsen van waanzin!

Over duizend jaar zal ik je spoor ontmoeten, je geur en licht herkennen in de menigte,

Ik weet het antwoord van je lippen in duizend jaar...

Over duizend jaar!

Over duizend jaar.

Over duizend jaar zal ik je spoor ontmoeten,

Herkennen van uw geur en licht in de menigte,

Ik weet het antwoord van je lippen in duizend jaar...