Васильки - Дельфин

Слезы тихие падают.

Стынут глаза-хрусталь.

Запасайся ладаном, я - твоя печаль.

Время пью устало, как уйду не жди.

Крылья мои алые на заре сожги.

Пса моего не трогай, пускай свое доскулит.

Слепыми глазами с порога пусть обо мне глядит.

Звезды найдешь над кленами, что нам стучат в окно.

Плачь про меня миллионами, слез - не закроешь дно.

На краю огня ты оставь меня,

Обожгу лепестки своей тоски.

Улетит зола за пределы зла,

На бумаге след, а меня уже нет...

Птицам отдай остывшие, черствые крошки строк.

Станут слова мои, жившие, пылью семи дорог.

Белого небо камень - ноша теперь твоя.

Вы теперь как-то сами будете без меня.

Глаз твоих милое олово я заберу с собой.

Бьется в груди твое полое сердце кровью больной.

Слезы тихие падают, льется в ладони хрусталь.

Запасайся ладаном, я - твоя печаль.

На краю огня ты оставь меня,

Обожгу лепестки своей тоски.

Улетит зола за пределы зла,

На бумаге след, а меня уже нет...

Tranen vallen stil.

Ogen-kristallen bevriezen.

Sla wierook in, ik ben je verdriet.

Tijd die ik drink moe, als ik vertrek, wacht niet.

Verbrand mijn scharlaken vleugels bij het ochtendgloren.

Raak mijn hond niet aan, laat hem de zijne janken.

Met blinde ogen vanaf de drempel, laat hem naar me kijken.

U vindt de sterren boven de esdoorns die op ons raam kloppen.

Huil in miljoenen voor mij, tranen - je zult de bodem niet sluiten.

Aan de rand van het vuur laat je me achter

Ik zal de blaadjes van mijn verlangen verbranden.

Ash zal voorbij het kwaad vliegen,

Er is een spoor op papier, maar ik ben weg...

Geef de vogels de afgekoelde, muffe kruimels van de lijnen.

Mijn woorden, die leefden, zullen het stof worden van zeven wegen.

De witte lucht is een steen - de last is nu van jou.

Je zult nu op de een of andere manier alleen zijn zonder mij.

Ik zal je oog, lieve tin, met me meenemen.

Je holle hart klopt in je borst met ziek bloed.

Stille tranen vallen, kristal vloeit in de palm van je hand.

Sla wierook in, ik ben je verdriet.

Aan de rand van het vuur laat je me achter

Ik zal de blaadjes van mijn verlangen verbranden.

Ash zal voorbij het kwaad vliegen,

Er is een spoor op papier, maar ik ben weg...