Прощай - Дельфин

Любовь покинет города,

Расправив крылья листопада.

И по Земле пойдёт беда,

Роняя холода безжалостного взгляда.

Мир перестанет быть другим,

Умолкнут солнечные трубы.

Сгоревших листьев тёплый дым,

Печальный гимн молитв, прошепчут губы.

Туман опустится в сердца,

Остынут реки шумной крови.

Среди пустыни бледности лица

Два ледяных рубца по умершей любви.

И ничего не надо нам,

Погибшим на глазах друг друга,

Отдавшим красоту ветрам,

Нескошенным цветам заснеженного луга.

Liefde zal de steden verlaten

Het spreiden van de vleugels van bladval.

En problemen zullen over de aarde komen,

Dropping koude meedogenloze blik.

De wereld zal niet langer anders zijn

De zonneleidingen zijn stil.

Verbrande bladeren warme rook

Een droevige hymne van gebeden fluistert de lippen.

De mist zal neerdalen in de harten,

De rivieren van luidruchtig bloed zullen afkoelen.

Midden in een woestijn van bleekheid

Twee ijslittekens voor dode liefde.

En we hebben niets nodig

Stierf in het bijzijn van elkaar,

Die de wind schoonheid gaf,

Ongesneden bloemen van een besneeuwde weide.