Нежность - Дельфин

Она спит, понимаешь, она уснула

Ее до утра нельзя будить

Ночь ее в комочек свернула

Глаза помогла закрыть

Она сама проснется когда солнце захочет

Когда птицы начнут в небо звать

Ты ее не буди, я прошу тебя очень

Чтобы мне не пришлось тебя убивать

Хорошо что она пока не знает

Сколько крови водою стало

Сколько душ каждый день в облака взлетает

В телах своих прожив мало

Сколько слез еще прольет небо синее

Из глаз людей черпая влагу

Что сила держится на чужом бессилии

И слабого в клочья рвут как бумагу

Мне ее сберечь надо

Хотя бы закрыть своим телом хилым

Чтобы липкие руки страха-гада

Не прикасались к плечам милым

Пусть она пока еще спит

Пусть ей снятся ветер и море

И пожалуйста, пусть она меня простит,

А я украду у нее горе

Я буду умирать, разрывая сердца

Если убивать, то идти до конца

Я буду умирать, разрывая сердца

Если убивать, то идти до конца до конца

За каждую причиненную ей боль

За каждый упавший с ее головы волос

Я в язвы ваши буду втирать соль

Ножом изогнутым вспоров брюшную полость

Пусть она пока еще спит

Ты её не буди, не стоит

Мир её может быть еще удивит

Если любовью глаза откроет

Я буду умирать, разрывая сердца

Если убивать, то идти до конца

Я буду умирать, разрывая сердца

Если убивать, то идти до конца до конца

Я буду умирать, разрывая сердца

Если убивать, то идти до конца

Я буду умирать, разрывая сердца

Если убивать, то идти до конца до конца

Ze slaapt, weet je, ze viel in slaap

Je kunt haar 's ochtends niet wakker maken

De nacht veranderde haar in een bal

Hielp mijn ogen te sluiten

Ze wordt wakker als de zon dat wil

Wanneer de vogels naar de lucht beginnen te roepen

Je maakt haar niet wakker, ik smeek je heel erg

Zodat ik je niet hoef te doden

Gelukkig weet ze het nog niet.

Hoeveel bloed werd water?

Hoeveel zielen stijgen er elke dag op in de wolken

Een beetje in hun lichaam geleefd hebben

Hoeveel tranen zal de blauwe lucht nog meer vergieten

Vocht uit de ogen van mensen halen

Die kracht berust op de onmacht van een ander

En de zwakken worden aan flarden gescheurd als papier

Ik moet haar redden

Sluit in ieder geval je tengere lichaam

Aan plakkerige handen van angstreptiel

Ik heb de lieve schouders niet aangeraakt

Laat haar nog slapen

Laat haar dromen van de wind en de zee

En laat haar me alsjeblieft vergeven

En ik zal verdriet van haar stelen

Ik zal sterven en harten breken

Als je doodt, ga dan naar het einde

Ik zal sterven en harten breken

Als je doodt, ga dan naar het einde tot het einde

Voor elke pijn die ze veroorzaakte

Voor elk haar dat van haar hoofd viel

Ik zal zout in je zweren wrijven

De buikholte openen met een gebogen mes

Laat haar nog slapen

Je maakt haar niet wakker, het is het niet waard

De wereld zal haar misschien nog verrassen

Als je je ogen opent met liefde

Ik zal sterven en harten breken

Als je doodt, ga dan naar het einde

Ik zal sterven en harten breken

Als je doodt, ga dan naar het einde tot het einde

Ik zal sterven en harten breken

Als je doodt, ga dan naar het einde

Ik zal sterven en harten breken

Als je doodt, ga dan naar het einde tot het einde