Мы - Дельфин

У них глаза с моими ресницами,

Их дыхание руки мои греет.

Жизнь моя застыла любимыми лицами,

И вместе с ними день ото дня дряхлеет.

Я говорю принадлежащими им словами,

У них внутри моё сердце бьется.

И если меня вдруг бьют ногами,

У близких горлом кровь льётся.

Радость общую стараюсь умножить надвое,

Печаль, мне открытую, в себе глубже прячу.

И если случилось с ними что неладное -

Слезами золотыми плачу.

Мы друг друга простили заранее,

Если кто-то что-то не так скажет.

Для меня уже наказание,

Когда разговор обида вяжет.

В моих жилах их сила

Наотмашь бьёт тяжёлыми кулаками,

И если всё-же злоба чужая меня с ног свалила -

Они управятся с дураками.

Никто никому ничем не обязан,

Просто каждый друг другу нужен очень,

Просто каждый крепко любовью связан,

Но это всё так, между прочим.

Все те, кто рядом со мной,

Ведут меня за собой.

Все те, кто рядом со мной,

Ведут меня за собой.

К тому, кто предал и стал чужим,

Нежность моя треснула шёлком.

Я бы принял его любым,

Только он был не собакой, а волком.

А я друзьям протяну руки -

На ладонях пополам откровенность.

Даже если умру в разлуке -

Вам останется моя верность.

Все те, кто рядом со мной,

Ведут меня за собой.

Все те, кто рядом со мной,

Ведут меня за собой.

Ze hebben ogen met mijn wimpers

Hun adem verwarmt mijn handen.

Mijn leven is bevroren met geliefde gezichten,

En met hen wordt het met de dag slechter.

Ik spreek in hun eigen woorden

Mijn hart klopt van binnen.

En als ze me plotseling schoppen,

Naasten bloeden in hun keel.

Ik probeer de gemeenschappelijke vreugde in tweeën te vermenigvuldigen,

Verdriet, open voor mij, ik verschuil me dieper in mezelf.

En als er iets ergs met hen gebeurde...

Ik huil met gouden tranen.

We hebben elkaar vergeven

Als iemand iets verkeerd zegt.

Het is al een straf voor mij

Als het gesprek pijn doet.

Hun kracht zit in mijn aderen

Backhand slaat met zware vuisten,

En als de woede van iemand anders me toch neerhaalde...

Ze zullen met dwazen omgaan.

Niemand is iemand iets verschuldigd

Alleen heeft iedereen elkaar heel hard nodig,

Het is gewoon zo dat iedereen stevig gebonden is door liefde,

Maar het is trouwens allemaal waar.

Al degenen die dicht bij mij zijn

Ze leiden me mee.

Al degenen die dicht bij mij zijn

Ze leiden me mee.

Aan degene die verraadde en een vreemdeling werd,

Mijn tederheid barstte van zijde.

Ik zou het elke nemen

Alleen was hij geen hond, maar een wolf.

En ik zal mijn handen uitstrekken naar mijn vrienden -

Op de handpalmen in halve openhartigheid.

Zelfs als ik uit elkaar sterf -

Je zult mijn loyaliteit hebben.

Al degenen die dicht bij mij zijn

Ze leiden me mee.

Al degenen die dicht bij mij zijn

Ze leiden me mee.